– iki hafta evvelki mailin devamı –
Yine 2001 sonrası, aynı günlerde…
Enver abimlerde; Enver abim, Osman abim ve ben, üçümüz oturmaktayız.
Namaz hazırlığı yapılıyor, Enver abim kollarını sıvamakta iken bana; “Ali, senin de borcun var mı?” buyurdular. Ben de dedim ki; Efendim zât-ı âlinizin sıkıntısı yokken biz de rahattık. Zât-ı âliniz sıkıntı içindeyken bizim rahat olmamız düşünülemezdi, dedim. Bu söz Enver abimin hoşuna gitti ve; “Bizim gibi düşünenler, uzakta olsa da bizimle beraberdir, bizim gibi düşünmeyenler, yanımızda olsa da, bizimle beraber değildir” buyurdular. Sonra abdest alıp geldiler. Havlu ile kurulanırken buyurdular ki; “Mübarekler buyurdular ki; Bir talebenin talebe olabilmesi için, onda iki hususiyet olması lazımdır. Hangi talebede bu iki hususiyet varsa, işte o, talebedir. Birincisi, edeb ve saygıdır. İkincisi, dünyalık olarak eline ne kadar servet ve şöhret geçerse geçsin, aklını kaybetmeden tevazu sahibi olmasıdır. Çünki, insanlar bu servet ve şöhret düşkünlüğü yüzünden belli bir seviyeye gelirler, ondan sonra da kimseyi dinlemezler. Onlar delilerdir. Onun için, Mektubât’ta da var, bir dünya ehli ile karşılaşırsanız, yolunuzu değiştirin. Aynı mahalledeyseniz, başka yere gidin, karşılaşmayın. Kalbiniz meyl eder. Mübarek Hocamız birgün buyurdular ki; Yüksek makam sahipleriyle gereğinden fazla dostluk kurmamak lazımdır. İnsanın kalbi meyl eder, aklını kaybeder. Önce kalbi meyl eder, sonra da aklını kaybeder. Onun için, talebenin asıl vasfı, herkese karşı, Allahü tealaya karşı, Peygamberimize karşı, Hocamıza karşı, babasına karşı, annesine karşı, kardeşine karşı, edebli olmasıdır. Çünki, Şâh-ı Nakşibend hazretleri ‘kuddise sirruh’ bizim yolumuzun başı edeptir, ortası edeptir, sonu yine edeptir, buyurmuşlar. Enver abinin sıkıntısına katılanlar, Enver abinin sevincine katılanlar, Enver abinin üzüntüsüne katılanlar, Enver abi ile beraber sevinenler, dünyada bu his ve acıyı, bu sevgiyi duyanlar, hiç şüphe yok ki ahirette o sevdikleriyle, o üzüldükleriyle beraber olacaklar. Ama Enver abi ile hiçbir ilgisi olmıyan, Enver abiden bana ne diyenler nasıl Enver abinin yanında olacaklar! İnsan sevdiğinin acısını paylaşır, sevincini paylaşır, üzüntüsünü paylaşır ve sıkıntısını paylaşır.”
Âb-ı Hayat – 1113
Huzurpınarı ailesinin muhterem üyelerinin Cum’a gününü tebrik eder, müstecâb dualarınızı istirham ederiz efendim.
Allahü tealaya emanet olunuz efendim
ali zeki osmanağaoğlu
Fî emanillah.