Enver abim buyurdular ki;
Her icraatımız, her yaptığımız, her hareketimiz imtihandır. İmtihan kapısında, imtihan odasında duyulan heyecan, yaşarken duyulmazsa, böyle gelmiş, böyle gider. Rahat, yan gel yat olursa, öbür taraf biraz sıkıntılı olur. İşte âgâhlık budur, uyanıklık budur. Gafletten kurtulmak budur. Nedir o? İmtihana çekileceğimizi unutmamak. Çalışırken helalinden kazanmak, yerken helal lokma yemek. Evlenirken Rabbimizin emir ve yasaklarına uygun olarak evlenmek. İş kurarken, iş bozarken Rabbim bundan razı mı, değil mi diye düşünmek. Velhasıl, nasıl, insan birinin evinde iken daima, insan ev sahibiyle yaşar. Şimdi Mübâreklerin evine gelse birisi, o anda nasıl Mübârekleri unutur ki… Her tarafta Mübârekler var. Çünki Mübâreklerin evi. Orada oturuyor, orada konuşuyor. Yani Mübâreklerin orada başka bir şey akla gelmez ki… Çünki onların evi. Öyle değil mi? Her an Mübâreklerle beraber. Çünki, onların yanında, onların evinde… Evet, bütün kainat Rabbimizindir. Her an Allahü teâlânın nimetlerini yiyoruz. Her an, Rabbimizin hayatta durdurmasıyla hayattayız. Her an Allahü teâlâ bizi görüyor. Her an O bizi işitiyor. O’nunlayız… O halde insan, nasıl Mübâreklerin evinde olur da, kendisini meyhanede, kendisini sokakta, parkta zannedebilir! Olacak iş değil. Olmaz öyle şey. Nasıl insân, Rabbimizin mekanında, havasında, suyunda, her şeyinde yaşar da, Ondan gafil olur, Onu unutur… Onu, Allah korusun, inkar etmek kelimesini ağzıma almak istemiyorum. Çünki, münkirler nasıl inkar eder, hâlâ aklım ermiyor. Nasıl oluyor, anlamıyoruz tabii. İşte, Allahü teâlâyı unutmamak, Allahü teâlâyı her an hatırlamak, Müslümânlıktır. Parsel Müslümânlık olmaz. Yani, kısmi Müslümânlık olmaz. Camide Müslümânlık, sokakta canavarlık olmaz. Bütün kainat, bütün dünyâ hep Onun içindir. Misafiriz. Enver abi bize misafir. Allah’ı unutmayalım. Allah’ın izniyle netice bu çünkü. Neyi hatırlarsak o şekilde ölürüz. Çünki, bir Hadis-i şerifte Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyorlar ki, “Nasıl yaşarsanız, öyle ölürsünüz. Nasıl ölürseniz, öyle haşr olursunuz.” Biz, Rabbimizi anarak, hatırlayarak inşaallah yaşarız. Ölürken de Allahü teâlâyı anarak ölürüz.
ali zeki osmanağaoğlu