Enver abiler buyurdular ki;
Hasan-ı Basrî hazretleri “rahmetullahi aleyh” bir gün talebeleriyle bir yere doğru gidiyorlarmış. O gün çok sıcak, etraf kuraklık, su yok. Talebeleri çok darlanmışlar ve hocalarına, efendim himmet edin de abdest alalım, su içelim diye müracaat ediyorlar. Hasan-ı Basrî hazretleri şimdi ben meşgûl olacağım. Kuyudan çıkan suyu için, abdestlerinizi alın, ama sakın bir şey yanınıza almayın, diye emrediyor. Kuyunun suyu yükseliyor. Herkes ihtiyacına göre suyu kullanıyor ve doya doya içiyorlar. Bu arada açıkgözün biri de, ne olur ne olmaz diye kırbasına biraz su dolduruyor. Hemen o anda su kuyudan geri gidiyor, yok oluyor. Efendim su kayboldu, diyorlar. Hasan-ı Basrî hazretleri buyuruyor ki, bir kişinin söz dinlememesi, herkese zararlı oldu. Genci çağırıyorlar ve o genci; ben size bir şey almayın demedim mi? diye azarlıyorlar. Onun için Efendi hazretleri beni dinleyen kazanır, dinlemeyen kaybeder, buyurmuşlar. Sonra Hocamıza dönüp, efendim sen söz dinlersin, buyurmuşlar. Mübârekler bir gün kitabevinde; eğer bu kitaplar dağılıyorsa, sen buradaysan, biz buradaysak, bu, Efendi hazretlerinin “Sen laf dinlersin” sözü ile olmuştur, buyurmuşlardı.