Enver abiler buyurdular ki;
Mübarekler buyurdular ki, aman kardeşim, öyle büyük müjdeler, öyle büyük nimetler, öyle büyük yerler, o kadar güzel şeyler var ki, insan ölümden korkar mı efendim, buyurdular. Mübarekler böyle güzel sohbet ile Cenneti anlatırken, bir arkadaşımız parmak kaldırdı. Evde! Alışkın da değiliz böyle bir şeye. Buyurun kardeşim, buyurdular. Efendim, ben hemen ölmek istiyorum, bir dua eder misiniz? Allah Allah buyurdular, yani siz bu kadar nefsinize düşkün müsünüz, siz bu kadar keyfinize düşkün müsünüz, hemen oradaki nimetlere kavuşmak için aceleniz ne, buyurdular. Siz giderseniz, herkes giderse bu hizmetleri kim yapacak, buyurdular.
İnsanın ilmi arttıkça tevazuu artar, daha alçak gönüllü olur. İlmi arttıkça daha tevazu sahibi olur. İlmi arttıkça, kendisinden artık utanır hale gelir. İlmi arttıkça, Allahü teala’ya yakınlığı artar. İlmi arttıkça ölüm halleri artar. Yani ilmin artması, ahirete yaklaşması, cenab-ı Hakka yaklaşmasıdır. İnsanın ilmi arttıkça aklı artar. Aklı arttıkça, kefene hasreti artar, ahiret sevgisi artar.