Enver abiler buyurdular ki;
Mevlana Celaleddin-i Rumi “kuddise sirruh” hazretlerinin en güzel sözlerinden birisi, ”aklımı attım ve kurtuldum” dur. Hocama kavuştum, aklımı bıraktım ve kurtuldum. İnsan hocasına kavuştuktan sonra, bu kitaplara kavuştuktan sonra hâlâ aklına uyarsa, o akılsızdır. Mübarekler buyurdular ki; Âlim nakledendir, kitaptan söyleyendir. Efendi hazretleri vaaza çıkmadan evvel kitapları önüne açar, notlar alır, okur, aralarına kağıtlar koyar, hülasa çıkarır, ondan sonra gider, o kitapları açar, onlara bakar bakar söylerdi. Mübarek hepsini biliyordu fakat ders veriyordu, ilim böyle verilir, vaaz böyle verilir. Rahmetli Mekki efendi keza öyle yapardı. Hatta kitaplarını, çantasını bazen biz taşırdık. Efendi hazretlerinin tuttuğu notlar sekiz dosya tutuyordu. Mübarekler; bildiğimi bütün kitaplarda aramak suretiyle, ömrüm vesika aramakla geçti, buyurdular. Neyin vesikası, bildiklerimin vesikası, yoksa bilmediklerim için değil, buyurdular. Eğer bu bildiklerimi araştırmasaydım, ben bu kitapların arasında kaybolurdum. Maazallah yoldan saptırırdı, buyurdular. Çünkü her kitap çok güzel, ayrı ayrı yazılmış ama insanın mürşidi olmadan, bu kitapların arasından doğrulması zor, buyurdular. Onun için Hocamızın kıymetini bilelim.