2009 senesi, haziran ayının 28′ i …
Enver abim, huzurpınarında kitap hizmetlerine iştirak eden arkadaşlarımızı Güzelşehir’deki evlerine davet etmişlerdi.
O gün Enver abim (arkadaşlarla tek tek tanıştıktan sonra) buyurdular ki;
-2-
Bu iyi, bu kötü, bunu bilmek en zor iştir. Efendi hazretleri buyurmuşlar ki; İmam-ı Gazali hazretlerinin İhya-ul Ulum kitabının, bir yahudi muhabbetle sayfalarını çevirse, Cenab-ı Hak son sayfasında imana gelmek nasip eder. Muhabbetten dolayı! Eğer bir mü’min, bir kâfirin, bir mürtedin, bir münafığın kitabının sayfalarını muhabbetle çevirirse, son sayfada küfre girme ihtimali vardır. Çünki insanları Allahü tealaya bağlayan, muhabbettir. Çünki sevgisini bir kâfire bağladı. Herkes sevdiğiyle beraber haşr olunacaktır. Dolayısıyla kardeşim, sevgiye çok dikkat edeceğiz. Hazret-i Ömer ‘radıyallahü anh’ Basra valisine mektup yazmış, o yanındaki kâfirin işine son ver, demiş. Ya Emirel mü’minin, her işimi o yapıyor. Elim, ayağım o! İşi, ticareti bilen o, demiş. Bir daha söylemem, o kâfirin işine son ver. Ölseydi ne yapacaktın? Bir müslüman koy, buyurmuş. Çünki kâfiri taktir edersin, küfre girersin. Ne kabiliyetli adam dersin, mahv olur gidersin. Sevgi çok zordur. Çünki hadis-i şerif var, Cenab-ı Peygamber buyuruyor ki; Kim kimi severse, ahirette onunla beraber olacaktır. Bir muhabbet beslersin, beraber olursun. Çünki daima kötüler iyileri götürür. Çok tehlikelidir. Hep iyi insanlarla görüşmek lazım. Çünki mü’minin yemeğinden kalan lokma şifadır. Mü’minin siması şifadır. Mü’minin kelamı devadır. El mer’ü meâ men ehabbe. Kim kimi severse, onunla beraber olacaktır.
-devamı var-
-devamı var-
ali zeki osmanağaoğlu