Basra’da kabri bulunan evliyanın büyüklerinden Bişr bin Mansûr “rahmetullahi aleyh” hazretleri, talebelerinin ve gariplerin ihtiyaçlarını karşılamak için yüksek miktarda borçlanmıştı. Alacaklıları, ömrünün son günlerinde ziyaretine gittiler ve: “Borçların için vasiyette bulunmayacak mısın? dediler; “Ben, Rabbimin günahlarımı af ve mağfiret edeceğini ümid ediyorum. Rabbim borçlarımı da öder diye, nasıl ümid etmem.” dedi. Çok geçmeden vefât etti. Sevdikleri borçlarını ödeyiverdiler. Bişr bin Mufaddal anlatır; “Bişr bin Mansûr’u vefâtından sonra rüyâda gördüm ve; “Ey Ebû Muhammed! Allahü teâlâ sana ne muâmele etti?” diye sordum. Bana; “Korktuğumdan daha kolay buldum. Allahü teâlâ beni mağfiret etti.” buyurdu.