Tam İlmihal Se’adet-i Ebediyye’de buyuruluyor ki;
1- Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki; (Allahü teâlânın çok sevdiği kimse, dinini öğrenen ve başkalarına öğretendir. Dîninizi islâm âlimlerinin ağızlarından öğreniniz!)
Hakîki âlim bulamayan, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarından öğrenmeli ve bu kitâbların yayılmasına çalışmalıdır. İlm, amel ve ihlâs sahibi olan müslimâna (İslâm âlimi) denir. Bu üçünden biri noksan olup da, kendini âlim tanıtana (kötü din adamı, yobaz) denir. İslâm âlimi, dînin bekçisidir. Yobaz, şeytânın yardımcısıdır. [1]
2- (Necât-ül musallî) kitâbı 1217 hicrîde Ahmed Şevkı efendi tarafından türkçe yazılmış, 1305 de İstanbulda basılmışdır. 197 sahîfedir. Son sahîfesinde diyor ki, İbn-i Cezerî (Hısn-ül hasin) de diyor ki, hadîs-i şerîfde buyuruldu ki, (Bir hasta, lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü minezzâlimîn kırk def’â okursa, şehîd olarak vefât eder. Şifâ bulursa, bütün günâhları afv olur.) Bu düâ Enbiyâ sûresinin 87.ci âyetidir.
[1) İhlâs ile amel etmek için öğrenilmeyen ilmin fâidesi olmaz.