Bu adam kurban da kesmemiştir, kesmez de zaten. Zındık, müslümân görünür. Hele bir de din tahsîli yapmıştır, ilâhiyyat çıkışlıdır. Bir de akademik kariyer sahibidir. Bunlar, kendilerini din adamı, müslümânlığı bilen, islâmiyyet hakkında hüküm veren kişiler olarak takdim ediyorlar. Müslümânların da en çok ayaklarının kaydığı nokta burasıdır. Bir kâfir din hakkında konuşur, ona itibâr etmez. Ama adam ilâhiyat mezûnu zındık [dinsiz]. Müslümânların îmânını çalmak istiyor. Bu da o tipten birisidir. Adama sormak gerekir: Cebrâîl “aleyhisselâm” vahyi size mi getirdi? [Kur'ân-ı kerîme bakıp, anladığına göre] Allahü teâlânın o âyet-i kerîmede neyi murâd ettiğini anladığına göre... İleriki zamânlarda bunların kimisi Mehdîliğini ilân eder, kimisi Peygamber olduğunu söyler. Yani zırvalar. Eninde sonunda bunların neticesi çok felâket olur. Allahü teâlâ böylelerinin şerrinden muhâfaza buyursun! İslâmiyyetin dört ana delîli var. Kur'ân-ı kerîm, hadîs-i şerîfler [kitâb, sünnet diye geçiyor], icmâ [bir konuda Eshâb-ı kirâmın ittifâkı] ve kıyâs-ı fükahâ [müctehid âlimlerin, bu üç kaynakta açıkça bildirilmemiş olan şeyi, yani oradaki örtülü manâyı açmalarıdır]. Bu dört kaynak, islâmiyyetin temel direğidir. Sadece Kur'ân diyen zındık olur. Hatta bir zamânlarda birisi diyordu, (Bana göre kurban sünnet). Bu da farz diyor. Hangisine inanacağız? Bunun ikisi de ilâhiyyat fakültesini bitirmiş ve ikisi de Prof. olmuş. İmâm-ı Mâlik, imâm-ı Şâfi’î ve İmâm-ı Ahmed bin Hanbel hazretleri zaten sünnet buyurmuş. Diğer üç mezhebde sünnetdir, hanefîde vâcibdir dese, dilini eşek arısı mı sokacak? Dolayısıyla (Kur'âna bakarım) diyerek hareket eden veyâ (Ben Kur'ândan söylerim) diyen kimselere hemen noktayı koymalıdır. Bu adam zındıkdır, mezhebsizdir veyâ din düşmanıdır. Bunu hiçbir zamân unutmamalıdır. Şefâat yok diyor. Şefâat hakdır. Ehl-i sünnet itikâdıdır. Peygamber efendimiz “aleyhissalâtü vesselâm” şefâat edeceği gibi, âlimler ve velîler de şefâat edecektir. Sabîler de şefâat edecek. Allahü teâlâ izin verince bunların şefâat edecekleri de kitâplarda bildirilmiştir.Dolayısıyla Ehl-i sünnet itikâdına göre şefâat hakdır.