Gülerdi halk içinde, ağlardı için için,
Böyle olduğunu da, belli etmezdi lakin.
Harceyledi ömrünü, vakfeyledi sıhhâtin.
Daim dua ederdi, hizmetler devam etsin.
Menbaı, numunesi; şefkatin merhametin.
Haddi hesabı yoktur, yaptığı hizmetlerin.
Sorardı sevenleri, ona cümle ahvalin,
Görmeye yarışırdı, onun temiz cemalin.
Misli benzeri yoktu, verdiği öğütlerin.
Durmayın ey insanlar, O'nun izinden gidin.
Geceleri ağlardı, gündüzleri gülerken,
Şimdi ağlıyor herkes, O dünyadan giderken.
Sabreyledi her derde, devasıydı her derdin.
Titredi yer ve gökler, hasretiyle hazretin.
Hocamızın vârisi, halkası Silsile'nin.
Huyuyla huylanmıştı, Sevgili Peygamber'in.
Taşıdı omuzunda, mirası bizler için.
Hamd edene vererek, bitirdi vazifesin.
Aşkıyla kavruldu hep, yüreği sevenlerin,
Bekle bizi de ey Nur, kapısında cennetin.