Mübâreklere kavuşan her şeye kavuşur. Mübâreklere kavuşmayan hiçbirşeye kavuşmaz. Dünyâ itibarı da onların bereketi ile, ahıret seâdeti yine onların vasıtasıyladır. Yağmur suyunu hiç kimse içemez, safdır. İçilirse zehir tesiri yapar. O yağmur suyunun toprağa inmesi lazım, toprakda tuzlarla karışması lazım. O, tuzlarla karışıp, içeceğimiz hale gelen su dünyâ yüzüne çıkacak ve eve kadar gelecek, muslukdan akacak. Tasa doldurulup içilecekdir. İşte Kur'an-ı kerim, cenâb-ı Hak tarafından inzal olmuştur, safdır. Fakat Peygamber Efendimiz "aleyhissalatü vesselam"; kim Kur'an-ı kerim'i kendi aklıyla anlamağa çalışırsa kâfir olur, buyuruyor. İçtiğimiz su yağmur suyu fakat içemiyorsun. Kur'an-ı kerim kitabımız, fakat anlayamazsın. Onu Peygamber Efendimiz anlar, çünkü ona nazil olmuşdur. Peygamber-i zîşan da bizim anlayabileceğimiz bilgileri hadis-i şeriflerle Eshabına "aleyhimürrıdvan" anlatmış, Eshâb-ı kirâm tedricen Ehl-i sünnet âlimlerine, özellikle mezhep imamlarımız bizim anlayabileceğimiz hale getirmişler ve içilecek su haline getirmişler. Rastgele su içemiyeceğimiz gibi, rastgele din kitabı da okuyamazsınız. İlla tescillenmiş, bu su içilir diye damgası vurulmuş sudan istifade etmemiz lazımdır. Rastgele su içen, mikroplu su da içebilir, lağımlı su da içebilir. Bir mezhebe tabi olmayan, rastgele su içiyor demekdir.
 

---

Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:

(Cimrilerin en kötüsü kurban kesmiyendir.) [Se'âdet-i Ebediyye]

(Rahmet kapıları dört gece açılır. O gecelerde yapılan duâ, reddolmaz.
Fıtr ve Kurban bayramının birinci gecesi, Berât ve Arefe gecesi.) [İsfehânî]

---

(Kurban bayramında yapılan amellerden Allahü teâlâ katında, kurban kesmekten daha kıymetlisi yoktur. Daha kanı yere düşmeden Allahü teâlâ, onu muhâfaza eder. Onunla nefsinizi tezkiye edin, onu seve seve kesin!) [Tirmizî]

---

Mübarek Arefe gününüzü ve Kurban bayramınızı tebrik eder,
müstecab dualarınızı istirham ederiz efendim.

---

AB-I HAYAT.....

 

Sual: Kurban için vekâlet nasıl verilir?
 

CEVAP

Maddeler halinde bildirelim:

 

1- Kurbanı başkasına kestirirken, (Allah rızası için bayram kurbanımı kesmeye seni vekil ettim) demek ve kalben de niyet etmek gerekir. Kurbanı başkasına aldıracaksa, kurbanı alacak kimse de, başkasına kestirecekse, (Bayram kurbanımı almaya, aldırmaya, kesmeye ve kestirmeye seni umumi vekil ettim) der. Yahut kısaca, (Kurban işimi halletmek için seni umumi vekil ettim) demek de yetişir.

 

2- Bir kimse, kendisine kurban kesmesi vacib olmasa da, vekil, vacib diye kesse, kurban yine nafile olarak sahih olur. Adak, akika veya nafile kurban, yanlışlıkla vacib diye kesilse mahzuru olmaz.

 

3- Kurban kesmeye vekil olan, sahibinden ayrıca izin almadıkça veya umumi vekil edilmedikçe, başkasını kendine vekil yapamaz. Umumi vekil ise başkasını, o da bir başkasını vekil yapabilir.

 

4- Vekâleten kurban kesene, kimi çok, kimi az para verebilir. Vekil asıl gibidir. Vekil, vekâlet aldığı kimseler adına kurban keser veya kestirebilir. Daha sonra vekil, ondan para ister veya istemez. İki kurbana yetecek para veren için de, iki kurban alır veya ona iki hisse verir. Yahut iyisinden bir kurban alır, çünkü umumi vekil, tam yetkilidir.

 

5- Birden çok kişiye vekâlet vermek sahihtir. Bir işe vekil olan iki kişiden biri, tek başına yetkili olamaz. Ancak emaneti vermede, borcu ödemede, kurban kesme gibi işlerde, birisi tek başına yetkili olabilir, çünkü bu işlerde vekillerden birinin, diğerinin görüşünü sormasına ihtiyacı yoktur. Bir kimse, kurbanını kesmek üzere dört kişiye vekâlet verse, bu vekillerden biri kesince, ötekilerin görüşünü almaya ihtiyaç yoktur. Kurban, dinimize uygun kesilmiş olur.

 

 

Kurban vekâleti

 

Sual: Kurban vekâleti iyi bilinmiyor. Kurban kasaba veriliyor. Bu sahih oluyor mu?
 

CEVAP

Evet, sahih oluyor. Kasaba götürüp, bunu kes demek vekâlettir. Bunun gibi, bir kimse birine, kurban işimi hâllet dese, vekâlet vermiş olur. Vekil, onun adına bir hayvan alıp kesebilir. (Kurbanı almaya aldırmaya, kesmeye kestirmeye, etini dilediğin gibi tasarruf etmeye seni umumi vekil ettim) demek şart değildir. Denirse daha güzel olur. Denmese de kurban yine sahih olur.

 

 

Cenab-ı Hak; kendisi için bu kalbi yaratmış, senin için bütün vücudu yaratmış. Ne yaparsan yap ama kalp yapamazsın. Bugün öğle vakti okuyordum kitaptan. Şimdi iki tane güneş var; biri maddi güneş, biri manevi güneş. Maddi güneş olmasa hiçbir rızık olmaz yani yiyecek hiçbir şey bulamazsınız. Biz donar kalırız. Ancak o güneş doğacak, verdiği enerji ile bitkiler canlanacak, hayvanlar o bitkileri yiyecekler. Biz yiyeceğiz yani hayat devam ediyor. Hem enerji bakımından hem de ışık bakımından. Böyle bir güneş olduğu gibi bir güneş daha var. O da Muhammed aleyhisselam. Peygamber efendimiz "aleyhissalatü vesselam; İnsanın bedeni için nasıl bu güneş herşeyi hazırlıyorsa cenab-ı Hakkın peygamberi de kalbin temizliği için, kalbin iman etmesi için, o her an bilsen de bilmesen de feyz veriyor. O feyz hangi kalbe yapışırsa o kalp nurlanır. Nurlanan kalp doğru imana kavuşur. Doğru imana kavuşan kalp, doğru amel peşinde koşar. Her türlü kötülüklerden korunur. Dolayısıyla, bir müminde eğer bu itikad, bu büyüklere sevgi, bu ameller teşekkül etmişse, Hazret-i Peygamberin "aleyhissalatü vesselam" o kalbe akıttığı feyzden bir damla düşmüştür. Olmazsa olmaz çünkü o. Kalbin İslamiyet'e, Ehl-i Sünnete uygun olabilmesi için o feyzin ona inmesi lazım. Başlangıç Cenab-ı Peygamberden geliyor. Eğer gelmemişse onun için bir şey yapamazsınız. Önemli olan, o kalbe bir damla feyzin düşmesi lazım. Hatta bu izahta değil başka izahta okumuştum. Muhammed Masum hazretleri; her halde bütün peygamberler Hazret-i peygamberin kalbindeki o feyzden bir parça aldıkları için peygamber yapıldılar. Kıyamete kadar bütün müminlere gelecek olan feyz, onun kalbinden zerre kadar düşendir. Eğer biraz fazla olursa, o, mürşidi- kâmil olur, diyor. Bütün mesele, Hazret-i Peygamberin kalbinden yayılan, dağılan o güneş ışınları gibi olan o feyze layık olmak, kavuşmaktır.

 

Arefe Günü, Kurban Bayramı'nın birinci gününden önceki gündür. Arefe Gecesi ise; Arefe Günü ile Kurban Bayramı'nın birinci günü arasındaki gecedir.

 

Her mübârek geceye olduğu gibi, bu geceye de saygı göstermelidir.

 

Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:

 

"Arefe Günü'ne hürmet ediniz! Çünkü Arefe, Allahü teâlânın kıymet verdiği gündür."

"Arefe Günü oruç tutanların, iki senelik günahları af olur. Biri geçmiş senenin, diğeri gelecek senenin günahıdır."

"Arefe Günü 1000 İhlâs okuyanın bütün günahları af olur ve duâsı kabul olur." (Hepsini Besmele ile okumalıdır.)

"Arefe gecesi ibâdet edenler, Cehennemden azat olur."

 

TEŞRÎK TEKBİRLERİ:

 

Arefe Günü sabah namazından, Kurban Bayramı'nın dördüncü günü ikindi namazı sonuna kadar 23 vakitte, erkek ve kadın herkesin (Kadınlar yavaş söyler.) farz namazlardan sonra, selâm verir vermez; (Allahümme entesselâm...) demeden, Tekbîr-i teşrîki okuması vaciptir. Tekbîr-i teşrîk şöyledir:

 

"Allahü ekber, Allahü ekber. Lâ ilâhe illallahuvallahü ekber, Allahü ekber ve lillahil-hamd."

 

Farz namazlardan başka, Bayram, Bayram günlerine denk gelen Cuma namazlarından sonra da okunur. Câmiden çıktıktan sonra veya konuştuktan sonra okumak lâzım değildir.

 

Arefe günü yapılacak işlerden bazıları şunlardır:

1- Arefe günü sabah namazından, Kurban bayramının dördüncü günü ikindi namazına kadar, erkek kadın herkes, cemaatle kılsın, yalnız kılsın, 23 vakit farz namazda selam verir vermez, (Allahümme entesselam...) demeden önce, bir kere, vacib olan teşrik tekbirini söylemeli yani, (Allahü ekber, Allahü ekber. Lâ ilâhe illallahüvallahü ekber, Allahü ekber ve lillahil-hamd) demelidir. Camiden çıktıktan veya konuştuktan sonra, artık teşrik tekbirini okumak gerekmez. (Halebî)
2- Zilhiccenin ilk 9 günü oruç tutmak sevabdır; fakat Arefe günü oruç tutmak daha çok sevabdır. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Arefe günü oruç tutana, Âdem aleyhisselamdan, Sur'a üfürülünceye kadar yaşamış bütün insanların sayısının iki katı kadar sevab yazılır.) [R. Nasıhin]
(Arefe günü tutulan oruç, bin gün [nafile] oruca bedeldir.) [Taberani]
(Arefe günü tutulan oruç, iki bin köle azat etmeye, iki bin deve kurban kesmeye ve Allah yolunda cihad için verilen iki bin ata bedeldir.) [T. Gâfilin]
(Arefe günü [Besmeleyle] bin İhlâs okuyanın günahları affolup duası kabul olur.) [Ebu-ş-şeyh]
(Arefe günü tutulan oruç, geçmiş ve gelecek yılın günahlarına kefaret olur.) [Müslim]
(Şeytan, Arefe gününden başka bir günde daha zelil, rezil, hakir ve kinli görülmez.) [İ. Malik]
(Allahü teâlâ, Arefe günü kullarına nazar eder. Zerre kadar imanı olanı affeder.) [Gunye]
(Arefe gecesi ibadet eden, Cehennemden azat olur.) [S. Ebediyye] (İbadet olarak, ilim öğrenmek en faziletlisidir. İlmihal okumakla en uygun ilmi öğrenmiş oluruz.)
(Duanın faziletlisi, Arefe günü yapılanıdır.) [Beyheki]
(Arefe gününe hürmet edin! Arefe, Allah'ın kıymet verdiği bir gündür.) [Deylemi]
(Arefe günü, kulağına, gözüne ve diline sahip olan mağfiret olur.) [Taberani]
 

Kulağına sahip olmak, gıybet, çalgı gibi haram olan şeyleri dinlememektir. Eğer biz istemeden kulağımıza gelmişse, bize günah olmaz. Gözüne sahip olmak da, haram olan şeylere bakmamak ve mubah olarak baktığı şeylerden ibret almaktır. Diline sahip olmaksa, yalan söylememek, dedikodu etmemek, laf taşımamak, kötü söz söylememek, hatta boş şey konuşmamak, kimseyi diliyle incitmemek demektir. Bunlara riayet eden Arefe gününü değerlendirmiş olur.
 

 

Sual: Adakla adak kurbanı arasındaki farklar ve dikkat edilecek hususlar nelerdir?
 

CEVAP

Maddeler halinde bildirelim:
1- Adakla adak kurbanı ayrıdır. (Hastam iyi olursa, Allah rızası için bir horoz kesip etini fakire tasadduk edeceğim) diyen, horozu keser ve etini bir fakire verir. Fakire tasadduk edeceğim demese de, adak edilen şey, fakirlere verileceği için sahih olur. (Horoz kesmek nezrim olsun) dese de adak sahih olur. Kurbanlık hayvanlar deve, sığır ve davardır. Bu hayvanlardan başkası kurban olarak adanmaz. Bunun için horozdan kurban adamak caiz değildir.

 

2- Fakir olsun, zengin olsun, adak eden, adak edilerek kesilen hayvanın etinden yiyemez ve zekât alması caiz olmayanlara yediremez. Ana babasına, evlatlarına, karı koca birbirine, fakir olsalar da yediremezler. Yerse veya bunlara yedirirse, yenilen etin kıymetini, fakirlere sadaka verir.

 

3- Adak kurbanını bayramdan önce kesen, daha sonra kurban dediği için Kurban bayramında kesileceğini öğrense, Kurban bayramında tekrar kesmesi gerektiği için, şimdi kestiği hayvanın etinden, adak olmadığı için yiyebilir. Adak hayvanının etini bir fakire verdikten sonra; fakir, bu etten zenginlere ve adak sahibine verebilir, çünkü mal kendisinindir. İstediğine verebilir.

 

4- (Şu işim olursa, bir hayvan keseceğim) diye adakta bulunup, sonra adadığı hayvanın cinsini hatırlayamayan koyun keser. Adakta âdete bakılır. Adaklık hayvan dendi mi, genelde koyun anlaşılır. Hangi zaman keseceğini hatırlamayan kimse de, ihtiyaten Kurban bayramında keser.

 

5- Kurban mı, adak mı dediğini unutan, Kurban bayramında keser. Halk arasında teamül olan, kurban demektir. Adak demiş olsa bile, adağın Kurban bayramında kesilmesinde mahzur olmaz.

 

6- Koç adayanın, illa koç kesmesi şart değildir. Koyun, keçi, inek de kesebilir; ama inek adayan, bir koç kesemez. Yedi koç kesebilir. İki üç kişi, bir koçu adasa, sahih olmaz. Kurban da olsa, adak da olsa, bir koçu ancak bir kişi kesebilir. Bir yaşını doldurmuş iki küçük kuzu adayan, ikisinin değerinde büyük bir koç kesemez. İki hayvan kesmesi gerekir. Koyun adayan, bunun yerine keçi kesebilir.

 

7- Kurban adayan, bayramın ilk üç günü içinde keser. Bundan sonraya kalırsa, mevcutsa, diri olarak sadaka verir. Adak olan kurban kusurlu olursa, zengin de, fakir de onu keser. Adak ölürse, başka almaları gerekmez.

 

8- Şükür niyetiyle, (Hastalıktan kurtulan babam için bir kurban keseyim) demek adak olur.

 

9- Zengin, (Hastam iyi olursa, bir koç keseceğim) diye bir adakta bulunsa, hastası iyileşse ama fakirleşip adağını kesemese, maddi durumu düzelene kadar adağını geciktirmesi caiz olur.

10- Horozdan kurban olmayacağını bilmeden, (Horoz kurban edeceğim) diye adakta bulunan kimsenin, adağını yerine getirmesi lazımdır. Horoz kurban olmazsa da, eti sadaka olarak veya diri olarak fakire verilir.
 

 

 

Asıl imtihan ölünce başlıyor. Peygamber efendimiz "aleyhissalatü vesselam" buyurdular ki; 'Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz, nasıl ölürseniz öyle haşredilirsiniz'. Son nefes çok mühim. Çünki Peygamber efendimiz buyurdular ki; Hayatın sonu önemlidir. Mûteber olan sondur. Kabir, şaka değil. Mutlaka var. Hesap günü var. Mahşer var. Mahşer yerinde elli bin ahıret senesi beklenecek. Ahıretin bir günü bin dünya senesi. Güneş bir mızrak boyu yakın olacak… O dehşet günü Müslümanlara iki rekat namaz kadar olacak. Ve 7 maddeli bir hadis-i şerifte buyuruluyor, arşın altında kimler gölgelenecek... Birinci kat gökler, ikinci kat yanında deryada bir damla gibi. İkinci kat üçüncü kata göre öyle... Yedinci kat arşa göre deryada bir damla gibidir. Arş, Cennetin tavanıdır. Biz daha birinci kat gökteki yıldızlara ulaşamıyoruz. Düşünün arş ne kadar büyük. Bu arşın altında 7 sınıf insan var. Bir tanesi; mü'minin yüzüne Allah rızası için bakanlar. (Enver abi de mü'min). Enver abinin yüzüne de bakın, ben de sizin yüzünüze bakayım. Arşın altında buyrun... İşte bayram bu. Onun için, mü'min güler yüzlü olmalı. Anne ve babasının yüzüne şefkatle bir defa bakana Allahü teala kabul olmuş bir hac sevabı verir. Bin kere baksa bin kere...
 

Zilhicce ayının 8. gününe Terviye günü denir. O gün hacılar Mekke'den Minâ'ya çıkarlar. Terviye denmesinin sebebi, hacıların o gün Zemzem suyundan çok içip kanmalarındandır. Terviye, tefekkür mânâsında da kullanılmaktadır.

 

İbrahim aleyhisselâm, Zilhicce ayının 8. gecesi, rüyâsında; "Kendi oğlunu keser hâlde" gördü. Sabah olunca, "Rüyâ şeytanî midir, Allah tarafından mıdır?" diye terviye ve tefekküre dalıp, o günü tefekkürle geçirdi. Arefe gecesi olduğunda kendisine; "Emrolunduğun şeyi yerine getir!" buyurulunca, Allahü teâlâ tarafından olduğunu bildi. Bildiği için o güne, bilmek anlamına gelen Arefe, dendi. Arefe, Zilhicce'nin 9. günüdür. Başka günlere Arefe denmez.

 

Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:

 

"Bir Müslüman, Terviye günü (Arefe gününden bir önceki gün) oruç tutarsa ve günah söylemezse, Allahü teâlâ, onu elbette Cennete sokar."

 

"Rahmet kapıları 4 gece açılır. O gecelerde yapılan duâ, tevbe reddolmaz. Ramazan ve Kurban bayramının 1. geceleri, Berat gecesi ve Arefe gecesidir."

 

 

Sual: Kurban kesmenin önemi nedir?
 

CEVAP
Kurban nisabına malik olanın, zaruretsiz kurban kesmemesi günah olur. Kurban kesmesi vacibken, içindekilerin kurban kesmediği ev inleyerek, sahibine beddua edip, (Kurban kesmediğin gibi Cenab-ı Allah sana iyilik yapmayı nasip etmesin!) der. O ev, o yıl belalara düçar kalır. Kurban kesenin evi ise, memnun olur, sahibine hayır dua eder. Bu bakımdan kurban kesmeyi bir nimet bilmeli! Kurban kesen Müslüman, kendini Cehennemden azat etmiş olur. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(Cimrilerin en kötüsü [vacib olduğu hâlde] kurban kesmeyendir.) [S. Ebediyye]
(Hâli vakti yerinde olup da kurban kesmeyen, namaz kıldığımız yere gelmesin!) [Hâkim]
(Sevab umarak kurban kesen, Cehennemden korunur.) [Taberani]

 

Bin İhlas okurken

 

Sual: Hadis-i şerifte, (Arefe günü [Besmele ile] bin İhlas okuyanın günahları affolup duası kabul olur) buyuruluyor. Bunu okurken, ihtiyaç hâlinde, arada konuştuktan veya başka bir iş yaptıktan sonra devam etmenin bir mahzuru olur mu?
 

CEVAP
Hayır, bir mahzuru olmaz. Peş peşe okumak şart değildir. Mesela, bir kısmı sabahtan, bir kısmı öğleden veya ikindiden sonra okunabilir.
 

Sual: Kurban eti hakkında yapılacak işler nelerdir?

CEVAP: Eti tartıp eşit olarak paylaşmak gerekir. Tartmadan bölüşüp helalleşmek caiz olmaz. Altı kişiden dördüne etle birlikte bir bacak, beşinciye etle birlikte derisi, altıncıya etle birlikte başı verilirse, tartmadan paylaşmak caiz olur. Yedinciye bir şey koymak gerekmez. Eğer ortak dört kişiyse birer ayak koymak da yeterlidir, beş kişiyse birine de baş veya deri konur. Kurbanın etini eşit olarak tarttıktan sonra, paylaşmak için kur'a çekmek iyidir. Bir malı, ortaklar arasında taksim etmek için, kur'a çekmek caiz ve sünnettir. Kurban eti tartılmadan paylaşılıp, biri diğerine, mendil, defter, kalem gibi bir şey verse, paylaşma sahih olur. Taksim etmeden etin bir kısmını pişirip, ortakların müşterek yemeleri caizdir.

Yedi kişi, kurbanlık ineği birine teslim edip, (Kesmeye, kestirmeye, etini dilediğin gibi sarf etmeye, seni umumi vekil ettik) deseler, umumi vekil olan bu kimse, bölüştürmeden eti dağıtabilir. Mutfakları bir olan baba oğlun, karı kocanın ortak olarak kestikleri kurbanı, tartıp paylaşmaları gerekir.

Müslüman bir kimsenin kesip, gayrimüslimin yüzdüğü kurbanın etini yemek caizdir. Kurbanın ve her hayvanın şu yedi yeri yenmez: Akan kanı, zekeri, husyeleri [koç yumurtası denilen yerleri], bezleri [guddeleri], safra kesesi, dişi hayvanın önü ve idrar kesesi [mesanesi]. Ölü mü, diri mi olduğu bilinmeyen hayvan kesilince kan çıkar ve hareket ederse, eti yenir.

Kurban etini, kesen de yiyebilir. Fakir zengin herkese de verebilir. Etin üçte birini evine, üçte birini komşulara, gerisini fakirlere vermek müstehabdır. Kurban etini, evinde 3 günden fazla bırakabilir. Kurban sahibi zengin değilse, çoluk çocuğunun et ihtiyacını karşılamak için hepsini evinde bırakabilir.

Hayvan kesildikten sonra eti telef olsa [mesela yansa, köpekler yese] vacib sakıt olur. Tekrar kesmek gerekmez. Kan akıtmakla vacib yerine gelmiştir. Ortaklardan biri kurban kesmeden ölse, hissesi mirasçılarına verilir.

Kurbanın hiçbir yeri satılmaz. Eğer bir kısmı satılırsa, satılan kadarının bedelini sadaka olarak vermek gerekir, fakat kurbanın etiyle yenecek bir şey alınıp yense, o miktarı sadaka etmek gerekmez. Kurban derisi namaz kılan fakire verilir. Ne yapıldığı bilinmeyen yerlere vermemelidir. Evde de kullanılabilir. Parayla satılmaz. Derisi, eti satılırsa, parası fakirlere sadaka olarak verilir. Yahut devamlı kullanılacak bir şey karşılığı da satılabilir.