Âb-ı Hayat - 2154

• 
• 
• 
• 

Enver abiler buyurdular ki;

Pınardan Damlayanlar - 450

• 
• 
• 
• 

Tasavvuf büyükleri, öyle zâtlardır ki, günahkâr, serserî, hırsız, bid'at sâhibi, yolunu şaşırmış v.s. kimseleri kendilerine benzetir, düzeltirler. Bu Allah adamlarının, kendilerine has güzel koku ve renkleri olur. O kokuyu ve rengi tadan, onlara benzer.

Gördüğünüz, görüştüğünüz, berâber olduğunuz, birlikte oturup, kalktığınız kimse, sizin Allahü teâlâyı hatırlamanızı ve unutmamanızı, O'nu dil ve gönül ile anmanızı sağlıyor, bunu tâzeliyor ve kalbinizi uyanık tutuyorsa, işte o iyi arkadaştır. Ama berâber olduğunuz kimse, Allah korusun cenâb-ı Hakkı ve O'nun zikrini size unutturuyorsa, gerçekten bil ki, o kimse kötü arkadaştır. Ondan sakınmak elbette çok lâzımdır. Ondan, yırtıcı arslandan kaçar gibi hattâ daha çok kaçmalıdır. Çünkü arslanın yapacağı, olsa olsa canını almaktır. Arslan insanın canını alabilir, onu öldürebilir. Fakat îmânına zarar veremez. Kötü arkadaş ise, insanın hem îmânının ve hem de canının gitmesine, onun ebedî felaketine sebeb olur.

Doğru Yolun Ölçüsü

• 
• 
• 
• 

Doğru yolda olmanın ölçüsü; itikadımızın, ibadetlerimizin ve ahlâkımızın Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarına uygun olmasıdır. Ehl-i sünnet olmayan kimselerin kitaplarından din bilgisi öğrenmemelidir. Bizim bir şeye doğru veya yanlış dememizin bir kıymeti yoktur. Elimizde doğru bir ölçü olmalı. O ölçüye göre bir sözün veya işin doğru olup olmadığını anlarız. Bu ölçü için İmam-ı Rabbani hazretleri şöyle bildiriyor:
"Bir hükmün doğru veya yanlış olduğu Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiklerine uygun olup olmadığıyla anlaşılır. Çünkü Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiklerine uymayan her mânâ kıymetsizdir, yanlıştır. İtikadı bozuk kimseler, Kur'ân ve sünnete uyduğunu sanır, bozuk itikadlarının doğru olduğunu iddia ederler. Kısa görüşleri ile bu kaynaklardan yanlış mânâlar çıkarırlar. Doğru yoldan kayar, felâkete giderler. Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri mânâlar doğrudur, bunlara uymayan yanlıştır..."

İslâm âlimlerinden Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri buyurdu ki:
"İnsanı ebedî saadete kavuşturacak tek bir yol vardır. O da, Resûlullahın izinde bulunmaktır. Bu yolda bulunmak Ehl-i sünnet âlimlerine tâbi olmakla olur."

Ubeydullah-i Ahrar hazretleri de buyuruyor ki:
"Bütün kerâmetler, hârikalar bize verilse, fakat kalbimiz Ehl-i sünnet itikadıyla süslenmese, kendimizi mahvolmuş ve hâlimizi harap biliriz. Bütün haraplıklar, felâketler üzerimize yağsa ama kalbimiz Ehl-i sünnet itikadıyla şereflenmişse, hiç üzülmeyiz."

Yine İmam-ı Rabbani hazretleri şöyle buyuruyor:
"Nasihatlerin birincisi Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarında bildirdiklerine göre itikadı düzeltmektir."
Dört mezheb âlimlerine Ehl-i sünnet âlimi denir...

Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz buyurdu ki:
"Ümmetim arasında fitne ve fesat yayıldığı zaman sünnetime yapışana 100 şehit sevabı vardır."
Sünnete yapışmak Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını öğrenmekle ve bunlara uymakla olur. Demek ki doğru yolda olmanın ölçüsü; itikadımızın, ibadetlerimizin ve ahlâkımızın Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarına uygun olmasıdır. Ehl-i sünnet olmayan kimselerin kitaplarından din bilgisi öğrenmemelidir. Böyle kimselerin sözlerine ve yazılarına aldanmamalıdır.

Türkiye Takvimi

Âb-ı Hayat - 2153

• 
• 
• 
• 

Enver abiler buyurdular ki;

Pınardan Damlayanlar - 449

• 
• 
• 
• 

İmam-ı Rabbani Hazretlerinden İnciler - 147

• 
• 
• 
• 

Allahü teâlâya hamd olsun! Onun seçdiği kullarına selâm olsun!

Hadîs-i şerîfde, (Bir kimsenin iyi müslümân olduğu, lüzûmlu şeylerle uğraşıp, fâidesiz şeylerden uzaklaşması ile belli olur) buyuruldu. Bunun için, zamânları kıymetlendirmek lâzımdır. Böylece, fâidesiz, boş yere vakit öldürmekden kurtulmuş olursunuz. Gönüldeki nisbeti muhâfaza etmeğe çalışmalıdır. Arkadaşların toplanmaları, gönlün dağılmaması içindir. Öteden beriden konuşmak için değildir. Bunun için, bir köşeye çekilmeyip, birlikde bulunmağı beğenmişlerdir. Gönlün toparlanmasını, toplulukda aramışlardır. Gönül topluluğunu bozan toplantılardan kaçınmak lâzımdır. Gönül topluluğunu bozmıyan herşey mubârekdir. Bozanlar ise, uğursuz ve bereketsizdirler. Öyle yaşamalıdır ki, yanında bulunanların kalbleri toparlansın. Onları gönül dağınıklığına düşürmemelidir. Kendini toparlamalı, konuşmamalıdır. Nutk çekecek, dedikodu yapacak zamân değildir. Vesselâm.

Mektûbat Tercemesi - 176

Âb-ı Hayat - 2152

• 
• 
• 
• 

Enver abiler buyurdular ki;

Pınardan Damlayanlar - 448

• 
• 
• 
• 

HAZRET-İ OSMAN - 1 (radıyallahü anh)

• 
• 
• 
• 

Resul-i müctebanın, üçüncü halifesi,
Edep, haya timsali, merhamet hazinesi.
 
Hazret-i Şeyhayn gibi, o dahi nesebinde,
Resul ile birleşir, dördüncü dedesinde.
 
Lakab-ı şerifleri, (Zinnureyn)dir bu zatın.
Zira iki kızını aldı Resulullahın.
 
Önce (Rukayye) adlı mübarek kızı ile,
Nikahla şereflenip, damat oldu Resule.
 
Vefatından sonra da Hazret-i Rukayye'nin,
(Ümm-i Gülsüm) kızıyla evlendi o Server'in.
 
Sonra Ümm-i Gülsüm de, vefat ettiğinde hem,
Üzülüp buyurdu ki, ona Resul-i ekrem:
 
(Ya Osman, olsa idi bir kızım daha şayet,
Bilmiş ol ki, onu da verirdim sana elbet.)
 
Hazret-i Osman der ki: İman etmemiş iken,
Şu haberi işittim birgün Kureyşlilerden.
 
Dediler ki: (Ya Osman, var mı acep haberin,
Dün, sözünü kesmişler Utbe'ye, Rukayye'nin.)
 
Üzüldüm, ben ne için istemedim! diyerek.
Oradan eve vardım, bunu dert edinerek.
 
Baktım ki, evimizde, annem ve teyzem vardı.
Arap'tan bir kimseyi, methedip dururlardı.
 
Dedim ki: (Teyzeciğim, kimi methedersiniz?
Merak ettim doğrusu, kimdir bahsettiğiniz?)
 
Dedi: (O, tatlı dilli, güler yüzlü biridir.
Bizleri bâtıl yoldan, hidayete erdirir.
 
Ona vahiy geliyor Allahü teâlâdan.
Git, sen de o Resule tâbi ol, eyle iman.)
 
Dedim ki: (Teyzeciğim, açıkla o kim ise.)
Dedi ki: (Muhammed bin Abdullah'tır o kimse.)
 
Daha sonra dedi ki: (Sana, zevce olarak,
Güzel yüzlü, zahide bir kız nasib olacak.
 
O hanım, senden önce bir erkek görmemiştir.
Eli, bir yabancının eline değmemiştir.
 
Kızı olsa gerektir o hatun, bu Resul'ün.
Haydi git, o Resule iman et sen de bugün.)
 
Çok taaccüp ederek teyzemin sözlerine,
Koştum hemen oradan, Ebu Bekr'in evine.
 
Zira biz, onun ile arkadaştık o zaman.
Evine varır varmaz, bana dedi: (Ya Osman!
 
Sen akıllı kimsesin, teyzenin sözleri Hak.
Cansız put, ilahlığa hiç olur mu müstehak?)
 
Sonra, Resulullaha çıkıp gittik o zaman.
O da beni görünce, buyurdu ki: (Ya Osman!
 
Hak teâlâ, Cennete ediyor seni davet.
Ben onun Resulüyüm, sen de eyle icabet.)
 
Hemen tasdik eyledim Allah'ın Resulünü.
Şehadeti getirip, iman ettim o günü.)
 

Şiirlerle Menkıbeler

Sevdiklerinize en güzel armağan

• 
• 
• 
• 

 

Kitaplarımızdan dilediğinizi seçerek sipariş vermek için lütfen tıklayınız efendim...