Muhammed aleyhisselâmın fazîletlerini bildiren yüzlerce kitap vardır. Fazîlet, üstünlük demektir.

 
Üstünlüklerinden seksenaltı adedi aşağıda bildirilmiştir:
 
1-Mahlûklar içinde ilk olarak Muhammed aleyhisselâmın ruhu yaratılmıştır.
 
2-Allahü teâlâ, Onun ismini Arşa, Cennetlere ve yedi kat göklere yazmıştır.
 
3-Hindistânda yetişen bir gülün yapraklarında, (Lâ ilâhe illallah Muhammedün resûlullah) yazılıdır.
 
4-Basra şehrine yakın bir nehrde tutulan balığın sağ tarafında Allah, sol tarafında Muhammed (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) yazılı görülmüştür. Bunlara benzeyen vak'alar çoktur. 1975 de Londrada basılmış olan (A History of Fishes) kitabının, ikiyüzüncü sayfasında, kuyruğunda Kur'an-ı kerim harfleri ile (Şânullah) yazılı balığın resmi mevcuttur. Verilen bilgide, kuyruğun diğer tarafında (Lâ ilâhe illallah) yazılı olduğu bildiriliyordu. Bunun misâlleri pek çoktur.
 
5-Muhammed aleyhisselâmın ismini söylemekten başka vazîfesi olmıyan melekler vardır.
 
6-Meleklerin Âdem aleyhisselâma karşı secde etmeleri emrolunması, alnında Muhammed aleyhisselâmın nûru bulunduğu için idi.
 
7-Âdem aleyhisselâm zamanında namaz için okunan ezanda, Muhammed aleyhisselâmın ismi de söylenirdi.
 
8-Allahü teâlâ bütün Peygamberlere emretti ki, Muhammed aleyhisselâm sizin zamanınızda Peygamber olursa, ona îman etmelerini ümmetlerinize de emrediniz!
 
9-Tevrâtta, İncîlde ve Zebûrda Muhammed aleyhisselâm ve dört halîfesi ve eshâbı ve ümmetinden bazıları, güzel sıfatlarla bildirilmiş ve medh olunmuşlardır. Allahü teâlâ, kendinin Mahmûd isminden Muhammed kelimesini çıkararak Habîbine ism koymuştur. Allahü teâlâ, kendi ismlerinden Raûf ve Rahîm ismlerini Habîbine de vermiştir.
 
--devamı var-
 
Herkese Lazım Olan Îmân

 

 

Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" çok evlenmesinin mühim bir sebebi de, ahkâm-ı islâmiyyeyi bildirmek içindi. Hicâb âyeti gelmeden, ya'nî kadınların örtünmeleri emr olunmadan önce, kadınlar da Resûlullaha gelip, bilmediklerini sorar, öğrenirlerdi. Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" birinin evine gitse, kadınlar da gelir, oturur, dinler, istifâde ederlerdi. Hicâb âyeti gelip, kadınların yabancı erkeklerle oturmaları, konuşmaları yasak edilince, yabancı kadınları kabûl etmedi. Onların, bilmediklerini, mubârek zevcesi hazret-i Âişeden sorup öğrenmelerini emr eyledi. Gelip soranların çokluğundan, hazret-i Âişe, hepsine cevâb yetişdirmeğe vakt bulamıyordu. Bu mühim hizmeti kolaylaşdırmak ve hazret-i Âişenin yükünü hafîfletmek için, lâzım olduğu kadar hânımı nikâh etdi. Kadınlara âid yüzlerle nâzik bilgileri, müslümân kadınlarına, mubârek zevceleri yolu ile bildirdi. Zevceleri bir olsaydı, bütün kadınların ondan sorması güç ve hattâ imkânsız olurdu.]
 
Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" ümmî idi. Ya'nî kitâb okumamış, yazı yazmamış, kimseden bir ders görmemiş idi. Mekkede doğup, büyüyüp, belli kimseler arasında yetişip, seyâhat etmemiş iken, Tevrâtda ve İncîlde ve Yunan ve Roma devrlerinde yazılmış kitâblarda bulunan bilgilerden, hâdiselerden haber verdi. İslâmiyyeti bildirmek için, müslümânlara mektûblar yolladı. Hicretin altıncı senesinde Rum, Îrân ve Habeş hükümdârlarına ve diğer arab pâdişâhlarına mektûblar gönderdi. Îrân şâhı Husrev Pervîz, mektûbu parçaladı. Getiren Sahâbîyi şehîd etdi. Az zamân sonra, oğlu Şîrûye tarafından öldürüldü. Hizmetine altmışdan ziyâde ecnebî sefîr gelmişdir. Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" peygamberliğini işiten herkesin, Ona îmân etmesi vâcibdir. İşitdikden sonra, îmân etmeden vefât eden, Cehenneme girecek ve orada sonsuz olarak azâb çekecekdir.
 
Fahr-i âlemin "sallallahü aleyhi ve sellem" ismleri, hâlleri, Tevrâtda ve İncîlde yazılı idi. Yehûdî ve hıristiyanlar, teşrîf etmesini bekliyordu. Fakat, kendi cinslerinden gelmeyip, arabdan geldiği için ba'zıları kıskandı, inkâr etdi. Hâlbuki, birçok âlimleri ve akllıları, insâf edip müslümân oldu. Onun peygamber olduğuna inanmamak, Onun büyüklüğünü, üstünlüğünü anlamamak, Onun kıymetini, şerefini azaltmaz. Allahü teâlâ, (İnşirâh) sûresinde, (Senin zikrini yükseltdim), kendi ismimin yanında olarak, her yerde söylenir buyurdu. Yeryüzünde, bir derece batıya gidildikde, namâz vaktleri dört dakîka sonra başladığı için, dünyânın her yerindeki müslümânlar, her günün her dakîkasında ezân okumakda, Onun mubârek ismi, her yerde her ân, saygı ve sevgi ile söylenmekdedir.
 
Bir kimse, her işinde, Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" dînini kabûl etmezse mü'min olmaz. Onu, kendi cânından çok sevmezse, îmânı tamâm olmaz.
 
Bütün insanların ve cinnîlerin Peygamberidir. Her asrda yaşıyan her milletin Ona uyması vâcibdir. Her mü'minin, Onun dînine yardım etmesi, Onun ahlâkı ile huylanması, Onun mubârek ismini çok söylemesi, ismini söyledikde ve işitdikde, saygı ile ve sevgi ile salât-ü selâm getirmesi, mubârek cemâlini görmeğe âşık olması, Onun getirdiği Kur'ân-ı kerîmi ve islâmiyyeti sevmesi ve hurmet etmesi lâzımdır. (Mir'ât-i kâinât)da diyor ki, (Câhiller ve tenbeller, "sallallahü aleyhi ve sellem" yerine birkaç harf yazıyor. Bu doğru değildir. Çok sakınmalıdır.)
 
İbni Âbidîn, namâz bahsinde diyor ki, (Ömründe bir kerre, salevât getirmek farzdır. Her söyleyince, işitince, okuyunca, yazınca, bir kerre getirmek vâcib, tekrâr edildiklerinde müstehâbdır.)
 
Dostlarımın ayrılığından, kalbim kan ağlıyor.
onları hâtırladıkca, iliklerim yanıyor.

Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye

 

Bu ümmetin, ya'ni bu âhir zemân ümmetinin çok rüçhan hakları var. İstisnâ'i lutflara kavuşmuşdur. Bir tanesi de geçmiş ümmetlerin içinde en makbûlü bu ümmetdir. Sebebi var. Çünki emr-i ma'rûf nehy-i anil münker bu ümmete farz. İblîs oturmuş dağın tepesine yandım, bitdim, öldüm diye feryâd ediyor. Etrafına avenelerini topluyor. Diyorlar ki; Dede bu feryat niye? Çünki esas secde etmeyen İblîs hala yaşıyor. Etrâfı çoğalıyor ama kendisi kıyâmete kadar izin istediği için yaşıyor. Diyor ki; Öyle bir Peygamber geliyor ki, bundan evvel ümmetleri bozmak kolaydı. Ama bunları bozmak çok zor. Neden? Çünki onlar bir yanlış görürlerse düzeltirler. Eğer bir iyilik varsa bildirirler. Bunların dîninde emr-i ma'rûf, nehy-i anil münker var. Dolayısıyla, bizim işimiz çok zorlaşacakdır. Buna bir çâre? Herkes bir çâreler düşünüyor. En sonunda bir tanesi geliyor, diyor ki; Bu Müslimânları bozmanın yolunu buldum. Ne buldun, diye soruyor. Biz bunlara dünyâyı sevdiririz, harâmları sevdiririz onlar da bize benzerler. Veyâhud da bunları bid'at ehli yaparız, tevbe ve istiğfâr etmezler. O zemân bitdi iş. Onun için Mübâreklerin kitâblarına, eserlerine dikkat edin, baştan sona asıl işlenen konu küfr ve bid'atlerdir. Çünki insan küfre girdikden sonra sabâhlara kadar gözyaşı dökse ne fayda? Her gün oruc tutsa ne fayda? Onun için mü'minin bu zemânda asıl en hassas olacağı nokta, en çok dikkat edeceği şey el-fazı küfrdür, yani küfre sebep olan sözler ve işlerdir. Bunun yazılmayan kısmı kalmadı. Her kitâbda, her yerde var. Sonra, Efendi hazretleri Mübârekleri, Mübârekler bizi fekat bu müteselsilen en sonunda cenâb-ı Peygambere "aleyhissalatü vesselam" gidecek. Peygamber efendimiz de inşâallah ümmetini eksiksiz ve firesiz olarak Allahü teâlânın huzûruna götürecek. Ne şanslıyız!

Mübârekler kaç kere buyurdular; Kardeşim, mü'min ölümden korkar mı? Ölüm kadar mü'mine râhatlık veren hiçbir şey olmaz. Meselâ ben Efendi hazretlerinden bu kadar ayrı kalacağımı düşünemezdim bile. Burnumun kemikleri sızlıyor. Yani, hasret çekiyorum buyurdular. Ama el-mükadder la yugayyer, değişmiyor, karar îfâ edilmişdir. Mübârekler dahî çok üzülürlermiş, ba'zen Efendi hazretleri buyururlarmış ki; Aranızda ben misâfirim, bu günleri çok ararsınız. Bugünlerin kıymetini iyi bilin. Bu söz hoşuma gitmezdi, buyurdular. Ama şimdi her şey vâki' oldu...

Enver abiler, asırlarda ender yetişen çok müstesna bir insandı. Allahü teala rahmeti ile merhameti ile muamele eylesin inşallah.

Fî emanillah
 

[Ya'nî Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" görünüşü, tanınması]

14-

 

 

 

Sipariş vermek için lütfen tıklayınız efendim...