Âb-ı HayatMakaleler

Âb-ı Hayat – 3636

by hpadmin

Büyükler buyurdular ki;

Peygamber efendimiz “aleyhissalatü vesselam” buyurdular ki; Bir mü’min namazını kılarsa, annesine babasına itaat ederse, bir de cihad ederse, o Cennetliktir, o insan Cennetliktir. Maşallah, bu bütün arkadaşlarımızda var. Namaz; elhamdülillah işte camideyiz. Anneye babaya itaat; elbette… Zaten mübarek Hocamız buyurdular ki; annesinin babasının duasını almayan, benden dua beklemesin, dua etsem de kabul olmaz, buyurdular. Onun için anneye babaya itaat şart. Hiç bunun başka çaresi yok. Cihad, zaten insanlara iyilik etmektir. İnsanlara Allahü tealayı hatırlatmaktır. Allahü tealanın dinini onlara öğretmektir.

0 yorum
FacebookTwitterWhatsappTelegramEmail
36: Hüseyin Hilmi Işık Efendi "Rahmetullahi Aleyh"Altın Halka

Altın Halka 36 – 1502

by hpadmin

205

Allahü teâlâ önüme iki tane yol çıkardı. Birincisi; talebelerimizle ilgilenmek, ikincisi; dünyânın her yerine Ehl-i sünnet i’tikâdını yaymak. Biz ikincisini tercih etdik, birincisi için de Allahü teâlâ Enver beyi yaratdı. Allahü teâlâ, mürşîd-i kâmillere bir anda çeşidli yerlere gidebilecek gücü vermişdir. Melekler de, bir anda çeşidli yerlere gider. O büyüklerin rûhları meleklerden dahâ üstündür. Mürşîd-i kâmil; her hareketinde İslâmiyyet’e uyan, her an Allahü teâlâyı hâtırlayan kişidir. Mürşîd-i kâmil odur ki; iki talebesinden biri şarkda, biri garbda olsa, ikisine de aynı anda emr-i Hak vâki’ olsa, ikisinin de imdâdına yetişip îmânla vefât etmelerini te’mîn eden kişidir. Nasıl ki, Azrâîl aleyhisselâm aynı anda rûhlarını almak için çeşitli yerlere gidiyorsa, Allahü teâlâ mürşîd-i kâmillerin rûhlarına da bir anda çeşidli yerlerde bulunma kuvvetini vermişdir.

0 yorum
FacebookTwitterWhatsappTelegramEmail
MakalelerMübarek Gün ve Geceler

Receb Ayı – 1

by hpadmin
Receb ayı, hürmet edilmesi gereken dört kıymetli aydan birisidir.

Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki:
(Allahın, gökleri ve yeri yarattığı günden beri, ayların sayısı onikidir. Bunlardan dördü, haram [hürmetli] olan aylardır. Bir ayın haramlığını başka aya geciktirmek, ancak kâfirliği arttırır. Kâfirler, böylece sapıtıyorlar. Onlar, Allahın haram kıldığı ayların sayılarını denk getirmek için, haram ayı bir yıl helal edip, başka yıl onu yine haram ederler. Böylece, Allahın haram kıldığını helal kılmaya çalışırlar.) [Tevbe 36,37]

İslâmiyetten önce Arablar, mesela Muharrem ayında savaşmak isteyince, o yıl Muharrem ayının ismini, sonraki aya koyarlar, sonraki ayın ismini, Muharrem ayına verirlerdi. Böylece, haram ay, Muharremden bir sonraki ay olurdu. Yukarıdaki âyet-i kerime, ayların yerlerini değiştirmeyi yasak etti. Abdullah bin Ömer hazretleri bildiriyor ki: Resulullah “aleyhissalâtü vesselâm” veda haccında Mina’da teşrik günlerinin ortasında okuduğu hutbede buyurdu ki: (Ey insanlar, Allahın, gökleri ve yeri yarattığı günden beri, ayların sayısı onikidir. Bunlardan dördü, haram [hürmetli] olan aylardır. Bu aylar, Receb, Zilkade, Zilhicce ve Muharremdir.) [İbni Cerir, İbni Munzir, İbni Merdeviyye]

M. Bahili, Resulullahın huzurunda müslüman olduktan sonra uzaklara gitti. Bir yıl sonra perişan halde, tekrar geldi. Resulullah tanıyamayıp, (Sen kimsin?) dedi. Bahili kendisini tanıtınca, Resulullah efendimiz, (Şeklin niye böyle değişti?) buyurdu. (Sizden ayrılalı çok az yiyip içtim de ondan) dedi. Resulullah, (Niye kendine işkence ettin) diyerek (Sabır ayını [Ramazanı] tuttuktan sonra, her aydan bir gün oruç tut yeter) buyurdu. Bahili, (Ben güçlüyüm, daha fazla oruç tutarım) dedi. (O halde iki gün tut) buyurdu. Bahili yine, (Daha da fazla tutarım) dedi, (Üç gün tut) buyurdu. Bahili tekrar daha da fazla tutarım dediği zaman, Resulullah buyurdu ki: (Haram aylarda bir gün oruç tut bir gün ye, bir gün tut bir gün ye.) [Ebu Davud]

– devamı var –
0 yorum
FacebookTwitterWhatsappTelegramEmail
Âb-ı HayatMakaleler

Âb-ı Hayat – 3635

by hpadmin

Büyükler buyurdular ki;

Mübarek Hocamız buyurdular ki; Bir kitapta okudum, buyuruyor ki: Allahü teâlânın en razı olduğu ibadet, onun dinini kullarına anlatmaktır, yaymaktır. Her mümin elinde ne imkânı varsa, ilmiyle, parasıyla, vücuduyla, cesediyle, her ne imkânı varsa mutlaka bir mümine, bir müslümana birşey söylemek mecbûriyetindedir. Bir tebligat yapmak zorundadır. Bunu yapmazsa çok büyük günaha girer. Demek ki, Allahü teâlânın en razı olduğu ibadet, onun dinini yaymaktır. İşte arkadaşlarımızın kıymeti, İhlâsın kıymeti, -ne varlığı, ne kârlığı, o ayrı nefs-i dünya-, asıl önemli olan, bu vazifeyi asli vazife olarak kabul etmesidir. Allahü teâlâ, en sevdiği kul olan Hazret-i Peygambere “sallallahü aleyhi ve sellem”, onlara ticareti öğret demedi. Yalnız benim kullarıma beni anlat dedi.

0 yorum
FacebookTwitterWhatsappTelegramEmail
Daha Fazla Yükle

Bu Sitede, kullanıcı deneyimini geliştirmek ve internet sitesinin verimli çalışmasını sağlamak amacıyla çerezler kullanılmaktadır. Kabul Et Daha Fazla Bilgi