Büyükler buyurdular ki;
İbadetler insanın vazifesidir. Güzel ahlâk ise meziyetidir. Tevekkülü azalanın imanı zayıflamış demektir. Tevekkülünü kaybedenin ise imanı kalmamış demektir. Tevekkül, her türü sebebe yapışarak gayret göstermek, sonucu Allahü teala’dan beklemek ve sonucun mutlaka hayırlı olduğuna inanmaktır. Bir müslümana, ye’se (ümitsizliğe) kapılmak yakışmaz. Çünkü, herkesin yardımcısı, hâmisi olduğu gibi, müslümanın hâmisi de cenab-i Allah’tır “celle celalühü”.