Hocamız Hüseyin Hilmi Işık Efendi’nin “rahmetullahi aleyh”, sohbetlerinden bölümler – 161
Müslimânlar Allahü tealaya tevekkül eder. Tevekkül, çalışmadan yatıp beklemek değildir. Tevekkül, çalışıp sebebine yapışıp, o sebebin tesirini Allahü tealadan beklemektir. Çalışmadan, bana ver yâ Râbbî denmez. Nemaz kılmadan, yâ Râbbî günahlarımı afv et demeye benzer. Nemaz kılmayanın duası kabul olmaz.
İnsanlar üç sınıftır. Birincisi; normal insanlar, seninki senin, benimki benim der. İkincisi; benimki benim, seninki de benim diyen nefslerine tâbi insanlar. Üçüncüsü de; müslimân ahlâkında olanlar ki, seninki senin, benimki de senin der. Söylemesi kolay, yaşaması zordur.