191
Allahü teala sevmediği kullarına dünyada ne isterlerse verir ki Allah demesinler. Onlar da hiçbir derdi, üzüntüsü olmadığı için Allah demek ihtiyacı duymazlar. Sevdiği kullarına da; dert, üzüntü, sıkıntı, hastalık verir ki Onun Allah demesi, yalvarması, Rabbimizin hoşuna gider. Derd-ü bela, kemendi mahbûbdur. Yani insanın başına gelen üzüntü ve sıkıntılar Cenab-ı Hakkın sevgi kemendidir.
Allahü teâlânın sevdiği, seçilmişlerin kitâblarını okumakla şereflenmek, nimetlerin en büyüğü, en kıymetlisidir. Bu büyük, bu kıymetli nimete kavuşan, ya’nî okumakla şereflenmek ve okumakla lezzet almak se’âdetine kavuşan kimse, dünyânın neresinde olursa olsun, kimlerin arasında bulunursa bulunsun, yalnız değildir, garib değildir. Hep o büyüklerle berâberdir. O büyüklerin yazıları okunduğu, ismleri anıldığı yere rahmet yağar.