Enver abim buyurdular ki;
Ahiret için çalış, sonsuz kalacağın kadar. Çünki orada sınır yok. Ebedi bir hayata gidiyorsun. Orada esas lazım olacak yatırımı burada yapman lazım. Birgün cenab-ı Peygamber “aleyhissalatü vesselam” eve geliyor. Aişe validemize soruyor. “Aişe, kurbanı ne yaptın?” Çünki kurban kesmişlerdi. Aişe validemiz buyurdular ki, Ya Resulallah, iki kürek kemiğini eve bıraktım, (Kürek kemiğini Resulullah Efendimiz seviyorlardı) diğerlerini de dağıttım, verdim. Bize yalnız iki kürek kemiği kaldı” Cevap; “İki kürek kemiği hariç, hepsi bize kaldı” buyurdular. Ne demek? Yani, o verdiklerin bizim oldu, bize bıraktıkların değil. İki kürek hariç, hepsi bize kaldı. Dolayısıyle; insanın hakiki malı, verdiğidir aldığı değil. Verdiği nasılsa karşısına çıkacak.
– devamı var –
ali zeki osmanağaoğlu