Enver Abim buyurdular ki;
Mübarekler birgün bir sohbette; Efendim Cennet sonsuz, Cehennem de. Ama Cennette, tarifi imkansız büyük nimetler var. Cennetteki hurilerin gerdanlığında olan bir inci dünyaya gelse, onun nurundan güneş kararır. Şimdi efendim, Allahü teala her şeyi bir sebeple yaratmıştır. Cenneti de, evliyaların kalbinde yaratmıştır. O büyüklerin kalbine giren, oraya gider. İşte efendim, Allahü teala bize Efendi hazretlerini tanıttı. Ne demek o efendim? Yani Cenneti verecek bize inşallah, efendim. Çünki Allahü teala bir şeyi verdi mi, geri almaz, buyurdular. Allahü teala bir kuluna bir nimet verdi mi, inkar etmediği müddetçe, kat’iyyen geri almaz. Hocamız birgün bir yazı yazdırdılar. Yanlış yazmışız. Onlar silgi demezlerdi, lastik derlerdi. Lastik verdiler. Tabii iş bittikten sonra, Mübareklere geri vermek istedim. Olur mu kardeşim? Biz verdiğimizi geri alır mıyız, buyurdular. Onlar, cenab-ı Hakkın sıfatlarıyla sıfatlandıkları için, Allahü teala nasıl verdiğini geri almıyorsa, Mübarekler de öyle!
ali zeki osmanağaoğlu