Ur çıkmayınca nur girmez. Peygamber efendimizi “aleyhissalâtü vesselâm” görenlerin, kendilerinde ilk hissettikleri husus; kendilerinden dünya sevgisi, para sevgisi şeklindeki urun çıkması, yerine nur gelmesiydi. Nur gelince de, her taraf aydınlanıyordu. Mübarek Hocamızın bize aylarca, yıllarca anlattıkları buydu. Ne anlatıyorlardı? Büyüklerin sevgisini. Niye? O ur çıksın diye. Yoksa, kitap okumaktan maksat, kafaya bir şeyler doldurmaksa, teybini doldur, kitaplarla beraber onlardaki bilgileri çantanda taşı. O ur çıkmadıktan, temizlenmedikten sonra, o bilgilerin ne faydası vardır?
ali zeki osmanağaoğlu