Enver abim buyurdular ki;
Bir genç, bir mübarek zata gelmiş, efendim dua buyurun demiş. Ne istiyorsun, sana ne diye dua edeyim, demiş. Son nefeste imanla gitmem için dua buyurun. Peki demiş, son nefeste imanla gitmek ne demek? Efendim, son nefeste Allah diyerek ölmek istiyorum. Peki, son nefesin ne zaman? Ben ne bileyim? Belki biraz sonra… Ne yapayım? Başla! Yani, sonra dediğin kelime ne?… Dolayısıyla Mübarekler buyurdular ki, “Helekel müsevvifun”, Sonra yaparım diyenler helak oldu. Bu, din içindir. Dînî emir ve yasakları tehir edenler helak oldu. Dünya olsa ne olur, olmasa ne olur? Ama maalesef şimdi insanların nefsi, dünyayı birinci plana alıyor, ahiret üç beş kaçıncı derece, ben de bilmiyorum, çok fena. Her şeyin başı, birinci derece; Allah’tır, “celle celalüh” ve O’nun emir ve yasaklarıdır.
ali zeki osmanağaoğlu