Enver abim buyurdular ki;
Cenab-ı Peygambere “aleyhissalatü vesselam” dediler ki, Ya Resulallah, Allahü tealayı çok seviyoruz. Dert ve belaya hazırlanın buyurdular. Çünki Allahü tealanın sevdikleri, onun aşkına düşenler, biraz biraz çekecekler, başka çare yok. Çünki, cenab-ı Hakkın sevgisinin alameti, sevdiği insanı üzdükçe ferahlar. Dediler ki, Ya Resullallah, sizi çok seviyoruz. Fakirliğe hazırlanın buyurdular. Paran kaybolabilir, işini kaybedebilirsin, tekrar kazanırsın. Mutlaka para bakımından fakirlik çekersin. Borçlu olursun. Ama bu bir otoban yol. Fakat bütün bunlar insanın nefsini kırmak için. Yol, nefsi kırmak içindir. O her tökezledikçe, cenab-ı Hakka daha çok yaklaşır. Çünki, insan biraz acı çekmesiyle, belki yirmi senelik ibadetin sevabını kazanır. Allahü teala buyuruyor ki, Ben’i mi arıyorsunuz? Gidin hastaya bakın, dertliye bakın. Ben, kalbi kırıkların, bilhassa fakir fukaranın, dertlinin yanındayım… Öyle, bir elin yağda, bir elin balda olmaz.