Enver abiler buyurdular ki;
Peygamber efendimize “aleyhissalatü vesselam” geldi birisi; Ya Resulallah, dini tarif eder misiniz? Ben de Müslüman olabilirim dedi. Peygamber Efendimiz, “Etta’zimi li emrillah veşşefakati li halkillah” Allahü tealanın emirlerine hürmet etmek, saygı duymak, saygılı olmak, iman etmek ve her canlıya iyilik etmek, buyurdular. Allah! Hatta bir hadis-i şerifinde Peygamber Efendimiz “aleyhissalatü vesselam” buyurdular ki; ister Müslüman olsun ister kafir olsun, iyilik eden karşılığını bulacaktır. Eshab-ı Kiram dediler ki; Ya Resulallah, kâfir bunu nasıl görecektir. Ateşi hafifler, buyurmuş. İyilik iyiliktir. Onun için mümin müminin duasıyla kurtulacaktır. Kendi amelimiz inşallah indi ilahide makbuldür. Ama zor. Fakat müminin duası çok kıymetlidir. Çünkü, biz kendi ağzımızla günah işleriz ama müminin ağzı bizim için günah işlemez. O halde, onun ağzı temizdir. Onun ağzıyla yapılan dua elbette ki makbuldür. O halde dua almaya, dua istemeye çalışalım. Ve ihtiyar genç kim olursa olsun herkesin duasını isteyelim.
Bu iman, bu muhabbet, bu sevgi ancak ve yalnız Allahü tealanın sevdiği kullarına nasip olur. Dolayısıyla, muhabbet ince bir yoldur. Öyle gözü kapalı gidilecek bir yer değildir. Çünkü o muhabbetin sonu Cennettir.