Enver abiler buyurdular ki;
Sohbetde mutlak akım vardır. Sohbet nedir efendim? Hocamız onu da îzâh etdiler. Sohbet, bir arada olmakdır, illa birşey konuşmak şart değil. Hatta susmak, konuşmaktan daha iyidir, buyurdular. Var ya, konuşmak gümüş ise, susmak altındır. Veyâhud da susmak altın ise, konuşmak gümüşdür. Büyüklerin huzûrunda ekseriya konuşulmadan işler hal olurmuş. Onun için Şâh-ı Nakşibend “kuddise sirruh” hazretleri buyurmuş; Bizim sükûtumuzdan, susmamızdan eğer birşey anlamıyorsa konuşmamızdan zâten birşey anlamaz. O halde sohbet, bir araya gelmek demekdir. Yeter ki yabancı olmasın. Yabancı elbise dahî olmasın. Çünki o, kesilir orada. Bir araya gelmenin fazîletleri çok. Onun için bu arkadaşların kitâb okuma grupları, bürolarda buluşmaları, evlere gitmelerine o kadar seviniyorum ki, bildiğiniz gibi değil. Çünki Mübâreklerin arzûsu yerine geliyor. Mükâtebe nısf-ı mükaleme gibidir. Yani okumak, sohbetin, fiili konuşmanın yarısı kadardır.