Enver abiler buyurdular ki;
Cenab-ı Hakkın en çok razı olduğu şey, Allahü tealaya güvenmektir. Tevekkül, imandandır, ben sana güveniyorum demektir. Tevekkül yoksa, ben sana güvenmiyorum demektir. İnsan bunu lisanen söylemez ama fiiliyle söylüyorsa tehlikelidir. Kim Allah’a güvenirse, Allah ona kâfidir. Eshab-ı kiramdan Osman bin Mahzun “radıyallahü anh” hazretleri vefat etmiş. Peygamber Efendimiz “aleyhissalatü vesselam” buna çok üzülmüşler. Kabrinin başına gelmiş, teçhiz ve tekfinden sonra, hanımı da gelmiş. Osman! sana Cennet mübarek olsun! demiş. Cenab-ı Peygamber başını kaldırmış, “Nereden biliyorsun” demiş. Hanımı demiş ki, Ya Resulallah, efendim hergün oruç tutardı, hiçbir gece yoktu ki, kalkıp da namaz kılmasın, ağlamasın. Peygamber Efendimiz buyurdu ki; Doğru karar verdin, Fakat sadece; O, Allahı ve Peygamberi çok seviyordu deseydin de, Cennete gitmesine kâfi idi.