Enver abim buyurdular ki;
-9-
Siz neye güveniyorsanız ona güvenin fakat unutmayın; Kuvvetine güvenen, kuvveti bitti mi, yıkılır gider, anasına babasına güvenen, vefat etti mi biter. Malına mülküne güvenen şöyle böyle kaybolup gider. Ama Allaha güvenen devam edip gider.
Biz, Allah için, Rabbimizin rızası için, onun için varız. Ve onun için çalışıyoruz. O şimdi bizi görüyor, kalbimizden geçenleri biliyor.
İbrahim aleyhisselam ateşe atıldığı zaman, ateşe giderken, Cenab-ı Hak Cebrail aleyhisselamı gönderdi. Kulum İbrahim’e sor bakalım bir ihtiyacı var mı, diye sordu. Geldi böyle havada, yâ İbrahim, bir ihtiyacın var mı? dedi. Var, dedi. Ne istiyorsun? dedi. Rabbimin sevgisini istiyorum, dedi. Kardeşim şimdi sırası mı, bak ateşe gidiyorsun, başka şey söylesene. Demiş ki, “kenara çekil”. Allaha itimata bak; Demiş ki: “ateşi yakan O, beni gönderen O, beni yaşatan O, sen kimsin, sen nesin. Sen bir meleksin. Seni de gönderen O. Bana Rabbim yeter. Sen kenara çekil” diyor. Cebrail aleyhisselam arz etti Cenab-ı Hakka, Allahü teâlâ sordu Cebrail aleyhisselama, kulumu nasıl buldun. Ya Rabbi bu Halil, bu dost, çünki kimseyi gördüğü yok. Dost böyle olur. Şimdi diyor Cenab-ı Hak orasını, serin pınarlar yap diyor. İniyor, ben nereye geldim diyor, ateş yok. O kadar büyük ateş ki herkes kül olur diye bekliyor. Yani ateş sönecek de, inecek aşağıya da küllerini bulacak. Aaaa, ateş bitiyor, Hazret-i İbrahim’in uykusu gelmiş bak uyuyor. Başa çıkılmaz bununla diyorlar. Tabii İbrahim aleyhisselam böyle. Dost!.
Biz, Allah için, Rabbimizin rızası için, onun için varız. Ve onun için çalışıyoruz. O şimdi bizi görüyor, kalbimizden geçenleri biliyor.
İbrahim aleyhisselam ateşe atıldığı zaman, ateşe giderken, Cenab-ı Hak Cebrail aleyhisselamı gönderdi. Kulum İbrahim’e sor bakalım bir ihtiyacı var mı, diye sordu. Geldi böyle havada, yâ İbrahim, bir ihtiyacın var mı? dedi. Var, dedi. Ne istiyorsun? dedi. Rabbimin sevgisini istiyorum, dedi. Kardeşim şimdi sırası mı, bak ateşe gidiyorsun, başka şey söylesene. Demiş ki, “kenara çekil”. Allaha itimata bak; Demiş ki: “ateşi yakan O, beni gönderen O, beni yaşatan O, sen kimsin, sen nesin. Sen bir meleksin. Seni de gönderen O. Bana Rabbim yeter. Sen kenara çekil” diyor. Cebrail aleyhisselam arz etti Cenab-ı Hakka, Allahü teâlâ sordu Cebrail aleyhisselama, kulumu nasıl buldun. Ya Rabbi bu Halil, bu dost, çünki kimseyi gördüğü yok. Dost böyle olur. Şimdi diyor Cenab-ı Hak orasını, serin pınarlar yap diyor. İniyor, ben nereye geldim diyor, ateş yok. O kadar büyük ateş ki herkes kül olur diye bekliyor. Yani ateş sönecek de, inecek aşağıya da küllerini bulacak. Aaaa, ateş bitiyor, Hazret-i İbrahim’in uykusu gelmiş bak uyuyor. Başa çıkılmaz bununla diyorlar. Tabii İbrahim aleyhisselam böyle. Dost!.
-devamı var-
ali zeki osmanağaoğlu
ali zeki osmanağaoğlu