Enver abiler buyurdular ki;
Güneşi istediğiniz kadar târif edin, insan kör olduğu müddetçe inkâr eder. Mektûbât’da buyuruluyor, kör görmezse güneşin suçu ne. Büyüklerin bize en büyük iyiliği, kör olan gözlerimizi açdılar. Karanlıkda insanlar birbirine çarparlar. Dolayısı ile biz birbirimize çarpmayız. Çünki ışığın altındayız. Fekat o ışıkdan mahrûm kalırsak birbirimize çarpmaya başlarız. Sonra kalb kırarız, sonra da şefâ’atden mahrûm kalırız. Dahâ sonra hesâb sorarlar; siz ışığa kavuşduğunuz hâlde, eğriyi doğruyu öğrendiğiniz hâlde, mayını gösterdiğimiz hâlde niye çarpdınız mayına derler. Hâşâ zulm etmez kuluna Hüdâsı, herkesin çekdiği kendi cezâsı. Onun için ne yaparsanız kendinize yaparsınız. İyilik yaparız kendimize yaparız, kötülük yaparız kendimize yaparız. Severiz kendimize yaparız, sevmeyiz kendimize yaparız. Kızarız kendimize yaparız. Mübârekler öyle buyuruyor; Allahü teâlânın size nasıl muâmele etmesini istiyorsanız siz de onun kullarına öyle muâmele edin.