Enver abiler buyurdular ki;
Elhamdülillah, Allah bugünlerimizi aratmasın, hizmetlerimiz gayet güzel gidiyor. Biz tövbe istiğfar etmeye devam ediyoruz. Allahü teâlâdan da namaz ve sabırla yardım istiyoruz. O da çok yardım ediyor elhamdülillah. Bugün İlmihal dinliyorum. Seadet-i Ebediyye’de çok entresan bir yer geldi. Allah Allah dedim, ben bunu kaç kere okudum? Hiç böyle bir bilgiye niye bugüne kadar dikkat etmemişim yahut da anlamamışım derken, biraz uyumuşum. Rüyamda baktım Mübarek Hocamız. Dedim ki, Efendim, Tam İlmihal’i belki 20 kere okudum ama bir yer okudum, dinledim, şimdiye kadar sanki hiç okumamışım gibi oldu. Öyle mi kardeşim, buyurdular. Benim o anlatmak istediğim yani çok tuhafıma giden, ilk defa öğrendiğim kısmı Mübarekler başladılar ezberden söylemeye. Ben de dinliyorum şimdi; devam ediyor, işte sonlara doğru geldik. Efendim, siz bunu ezbere mi biliyorsunuz, yani ezberden mi okuyorsunuz, dedim. Hocamız, peki ne zannettin, buyurdular. Mübarekler hücrelerine kadar İlmihal olmuşlar. Dolayısıyla Mübarekler buyurdular ki; bizi arayan kitaplarımızın satırları arasında bulabilirler. Hiç başka yerde aramaya gerek yok. Oku, yeter.