Enver abiler buyurdular ki;
Az yaşa çok yaşa ama bir gün bilesin ki cenab-ı Allah’ın huzuruna çıkacaksın. Bilesin ki bir gün ahirete gideceksin, bilesin ki bir gün öleceksin ve bilesin ki, verdiğin mal senindir aldığın değil. Onun için Allah yolunda, Allah için fakir fukaraya ver, yardım et; ne yaparsan yap. Ama Allahü teâlayı hatırlayarak, O’nun rızasını düşünerek aç elini aç. Bir hoca varmış; çok cömertlikten bahsedermiş. Bütün vaazlarında cömertlik şöyle faziletlidir, cömertlik şöyle kıymetlidir der, fakat kendisi zırnık vermezmiş. Nihayet İbrahim Ethem hazretlerine gelmiş; Efendim, ben Hacca gidiyorum dua buyurun, demiş. Allah selamet versin, buyurmuş. Bana bir nasihat verseniz, demiş. Birini kapat, birini aç, demiş. Hocam anlayamadım demiş. Şu ağzını kapat da kesenin ağzını aç, buyurmuş.