Enver abiler buyurdular ki;
Düşkünlük yalnız Allahü teâlâya, Peygambere “aleyhissalatü vesselam” ve Allah yoluna hizmete olmalıdır. Nitekim cenab-ı Hak Kur’ân-ı kerîmde sekiz şey sayıyor; eğer annenize, babanıza, ticaretinize, malınıza, çocuklarınıza muhabbetiniz Allah’tan, Peygamberden “aleyhissalatü vesselam” ve Allah yoluna hizmetten fazlaysa çok yakında başınıza bir felaket gelecektir. Nitekim bunlardan birine çok düşkünlük Allahü teâlânın gayretine dokunmaktadır. Üzüntülere, sıkıntılara düşenler hep bu yüzdendir. Allahü teâlâ nimetlerini vermişse bunlar ihsandır. Nefsin dışında ne varsa bunların tamamı emanettir. Hiçbir kimse emaneti sahiplenmesin. Emanet izin verildiği kadar kullanılır sonra zamanı gelince iade edilir. Bunlara muhabbet hiçbir zaman aşırı olmamalıdır.