Enver abiler buyurdular ki;
Başarılı olmanın sırrı evet demektir. Başarılı olmak, peki demeye bağlıdır. Yoksa bir askeri birlikte er kendi başına giderse, onbaşı kendi kafasına göre giderse, teğmen kendine göre emir verirse, o ordu olmaz. O ne olur? Anarşi olur. Bir şirketin başarısı, bir teşkilatın başarısı, bir ülkenin başarısı itaate bağlıdır. İslam büyükleri buyuruyorlar ki; Başarının iki temel esası vardır. Birisi inanmak, ikincisi sevmektir. İnsan yaptığı işe inanmazsa ve o işi sevmezse nasıl başarılı olacak? Neye inanacağız? İhlâs ne maksatla kurulmuş, ihlâsın gayesi nedir diye inanan bir insan, inanç tarafını halletmiştir. Sonra ikinci maddeye sıra gelir. Nedir o? Sevmektir. Sevmek de ikiye ayrılır. Eğer Allah için seviyorsa Cennete gider. Dünya için seviyorsa mutlaka biter. Ölünce biter. Çünki birincisi nefsani sevgi, ikincisi Rahmani sevgi. Rahmani sevgi varsa, eğer bu hizmeti Allah için yaparsa, bilsin ki bu devam eder, öldükten sonra da devam eder. Yok eğer ben anlamam kardeşim, maaşımı alırım işime bakarım diyorsa, elbetteki alacaktır; ama aldığıyla kalacaktır. Hiç öbür tarafa bir şey götüremeyecektir. Madem bir hizmet yapıyorsun, gel bunu ihlâsla yap, gel bunu inançla yap, gel sevgiyle yap da hem dünyanı kurtar hem de ahiretini kurtar.