Enver abiler buyurdular ki;
İnsanlar hilkat itibariyle, tıynet itibariyle kibirlidir ki, Allahü tealanın da hiç sevmediği bir huydur. Şeytanın kovulmasının sebebi; Allahü teala Kur’ân-ı kerîm’de birçok âyet-i kerîmede, “Şeytan kibirlendi, bizim emanetimize kibir gösterdi” buyuruyor. O, Âdem aleyhisselama secde emrini kıyasladı. Ben ateşten yaratıldım, o topraktan yaratıldı, ben daha kıymetliyim, bende ilim var, o insanda bir şey yok diye.. Bu yaptığı kıyaslarla ben daha kıymetliyim dedi ve secde etmedi. Halbuki orada şeytanın yapacağı şey, Allahı seviyorsa sevdiğine itaat edip secde etmekti. İnsan sevdiğine itaat eder.
Cenab-ı Hak mealen; “Siz Peygamber gelmeden evvel çok kötü insanlardınız, birbirinizi öldürüyordunuz, din-i İslam geldi, müslüman oldunuz, bu size yetmez mi?” buyuruyor. Şu anda birbirimize olan sevgimizi ne ile ölçebiliriz. Bu sevgiyi bize bahşeden, burada toplayan ne? İslamiyet… Bundan daha büyük nimet olur mu? Bu da Mübarek Hocamızdan kaynaklanıyor. Çünkü dünya yolunu açmadılar, menfaat yolunu açmadılar. Daima bize vermeyi, hizmet etmeyi öğrettiler. Onun için biz birbirimizi Allah için çok seviyoruz. Aksi halde aynı cemaat bir menfaat yüzünden birbirine düşman olabilir.