Enver abiler buyurdular ki;
Kendinizle barışık olmayın, din kardeşinizle barışık olun ama kendinizle olmayın, nefsinizle barışık olmayın. İnsana en büyük zararı nefs yapar. İnsanın kendine yaptığı zararı hiçbir düşmanı yapamaz. Gece veya gündüz. Onun için din kardeşlerimizle beraber olmaya çalışalım. Onlarla beraber sevmeye, sevilmeye çalışalım. Kurtuluşumuza ancak bu bağlılığımız, sevgimiz, muhabbetimiz sebeb olacaktır. Âhırette iki mü’min şâhid olsa; yâ Rabbî, bu müslümandır deseler tamam. Hatta kabirde, hatta arasat meydanında, şâhid misin? Şâhidim yâ Rabbî, bitti… Onun için iyi geçinmek bu dînin temelidir.
İnsan gençken şehvetinin esiridir. Yaşlandıkça şöhretinin esiri olur. Hedefi, maksadı Allah olmayan, Cehennem ve kabir azabından kurtulamaz.