Enver abiler buyurdular ki;
Bizim en büyük rahatlığımız ve huzurumuz, Rabbimizden gelecek olan o güne, o saate, zevkle bakıyoruz, şevkle bakıyoruz, ölümden korkmuyoruz. Enver abi niye güler yüzlü, ondan. Hep bundan. Allahü teâlâ’ya kavuşma saatinden endişesi olmadığından. Ancak bundan korkanlar huzursuz olurlar. Bundan korkanlar çok sıkıntıda olurlar. Mesela işleri ters gider, Enver abi gene güler. Niye? Ne kıymeti var ki. Dünya işi ters gitmiş. İsterse dümdüz gitsin bana ne. Düz gitse de eğri gitse de dünya bu. Dinden bir noksanlık olursa, o bir felaket işte. O zaman gözyaşı dökülür. O bir felaket. Onun için arkadaşlar, bu dünya için sevinmeye veya üzülmeye değmez. Mülk, Allahın bir kere, bizim değil. Mülk Allahın. Vücut da Allahın. Bir kullanma hakkı verilmiş, bir kullanma imkânı verilmiş; bu kullanmakta da, iki şey bildirilmiş. Böyle yaparsan iyi, böyle yaparsan kötü. Böyle yaparsan Cennete böyle yaparsan Cehenneme gideceksin.