Büyükler buyurdular ki;
Allahü teâlâ kullarını, yemekde, camide, evinde, iş yerinde, her yerde imtihan ediyor. Acaba benim bu kulum, benim verdiğim rızıkla, ilimle, hayat ile,… ( ne imkân verdiyse) acaba benim bu kulum bu imtihanı nasıl başaracak, ne yapacak diyor.
Hiçbir ana – baba kendi evlâdını eliyle ateşe atar mı. Ne kadar kötü olsa yapamaz. Cenâb-ı Hâk hiçbir kulunu Cehenneme atmaz, gidenler kendisi gidiyor.
İnsanlarla iyi geçinmeğe, ibâdet etmeğe, imân etmeğe her bakımdan engel; insanın kendi nefsi, nefsin gıdası olan haramlar ve kibirlilikdir.