Büyükler buyurdular ki;
Birisi çeşmede yüzünü yıkarken, su ile birlikte biraz çamur gelmiş, bakmış ki bu çamur çok güzel kokuyor. Sendeki bu koku nedir diye çamura sormuş. Çamur demiş ki; ben bir gül ağacının yanında kaldım, gülün yaprakları benim üzerime düştükçe, o yapraklarla bir müddet hemhal oldum, onların kokusu bana da bulaştı, demiş. Demek ki nerede ve kimlerle beraber isek muhakkak onlardan etkileniriz, onlardan bize bir koku geçer. O halde kim olduğumuz değil, kiminle olduğumuz önemlidir.
Cenab-ı Peygamber “aleyhissalatü vesselam” buyuruyor ki; İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar. Yani rüya âlemindeyiz, hayal dünyasındayız. Ha var imiş, ha yok imiş. O halde, ne yapmak lazım imiş? Allah rızası için çalışmak, Onun yolunda can feda etmek lazım imiş.