Büyükler buyurdular ki;
Allahü teala en sevdiği işi, en sevdiğine verir. Yani, en çok sevilen ve en çok güvenilene en kıymetli iş verilir. Allahü tealanın en sevdiği, Peygamber efendimizdir “aleyhissalatü vesselam”. Sonra diğer peygamberlerdir “aleyhimüsselam”. Sonra onların yolunda bulunan evliyadır. Hepsinin vazifesi malum. Allahü tealanın emr ve yasaklarını, Allahü tealanın kullarına bildirmektir. Yani en kıymetli iş budur. Kime bu nimet nasîb olursa çok şükretmesi lazımdır. Şükredilmezse elden gider. Nimetin devamı için şükr lazımdır. En kıymetli iş, aynı zamanda da en zor işdir.