Büyükler buyurdular ki;
Cemaatte rahmet, ayrılıkta azâb-ı ilahi vardır. Birine onu söyledim, Peygamber Efendimiz ‘aleyhissalatü vesselam’ buyuruyorlar ki; İnsanın dini arkadaşının dini gibidir, dedim. Bir tane çürük üzüm tanesi koca sepet üzümü çürütür. Onun için Mübarek Hocamız buyurdular ki; Altıyüz senede kurulan İslam ahlâkı altmış senede gitti. Neden? Çünki nefs kâfir olduğu için küfür çabuk yayılır. Ahlâksızlık, imansızlık çabuk yayılır. Çünki içindeki o mel’un yılan, nefs, fırsatını bulmasın! Hemen döner. Onu zabdetmek de çok zordur. Ancak iyi arkadaşlarla, mübarek insanlarla beraber olursak onun şerrinden kısmen kurtuluruz. En azından yaptıklarımızın berbat olduğunu görürüz. Bunu söylemek de fazilettir. Allah korusun, insan yaptığı kötülükleri beğense küfre girer. Yaptığı kötülüklerin, pisliklerin günah olduğunu bilmesi gene fazilettir. Bunda ne var ki dese gitti! Allah korusun!