Büyükler buyurdular ki;
Dünyâ sevgisi leşdir. İslâmiyet, ibâdet, zemzem gibidir, misk gibidir. Bu temizliğe, bu zemzeme, bu güzelliğe pislik bulaştırmamalıdır. Kendimizden konuştuğumuz müddetçe, kendimiz varolduğumuz müddetçe, bu zemzem içilmez.
Tevekkül etmek demek, bomboş, tembel tembel oturup beklemek demek değildir. Sebebe yapışıp, el açıp dua etmek demektir. Sadece sebebe yapışıp da, dua olmazsa, işi sebepten bilmek olur ki tehlikelidir. Halbuki, dua da lazım. Sadece dua edip, sebebe yapışmamak da olmaz. Mü’min işini, müsebbibden, münafık ise, sebepten bilir.