Hocamız Hüseyin Hilmi Işık Efendi’nin “rahmetullahi aleyh”, talebelerine ve sevenlerine nasihatleri:
54
Allahümmagfir li ve li-vâlideyye ve li-üstâziyye -üstâdlarıma demek- ve lil-mü’minîne vel mü’minât vel müslimîne vel müslimât. El ahyâ-i minhüm vel-emvât. Bi rahmetike yâ erhamerrâhimîn. Bu, çok meşhûr bir istigfârdır. Sık sık okumak lâzım. Günâhların afv edilmesine sebeb olur. Günâhı olmayanlar için de, ileride günâh işlemekden koruması içindir; günâh işlemeyecek hâle getirmesi içindir. Çok kıymetli bir istigfârdır.
Dosta da, düşmana da, güler yüz, tatlı dil göstermeli, hiç kimse ile münâkaşa etmemelidir. İbâdetler kalbin temizliğini artdırır, günâhlar kalbi karartır, günâh işleyen, feyzleri alamaz olur. Her müslimânın îmânın şartlarını ve farzları ve harâmları öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özr değildir. Ya’nî, bilip de inanmamak gibidir.
Dosta da, düşmana da, güler yüz, tatlı dil göstermeli, hiç kimse ile münâkaşa etmemelidir. İbâdetler kalbin temizliğini artdırır, günâhlar kalbi karartır, günâh işleyen, feyzleri alamaz olur. Her müslimânın îmânın şartlarını ve farzları ve harâmları öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özr değildir. Ya’nî, bilip de inanmamak gibidir.