-HAYATINDAN KESİTLER-
Hüseyin Hilmi Işık efendi’nin rahmetullahi teala aleyh, sohbetlerinden bazı bölümler:
-237-
İstiğfarı çok söylemek lâzım. İstigfârın çeşidleri var, bir dânesi, en kısası, Allahümmagfirlî ve li vâlideyye ve li üstâziyye, ve lil mü’minîne vel mü’minât yevme yekûmül hisâb. “Allahümmagfirlî” yâ Rabbi, benim gühanlarımı afv et, “ve li vâlideyye” annemin babamın da günâhlarını da afv et. Onlara da duâ edeceğiz. İlk mürşidimiz annemiz, babamızdır. Allah kelimesini ilk olarak annemizden, babamızdan öğrendik. Onun için onlara her zemân duâ etmemiz lâzım. Her gün, her sabah bunu okuyun. “Allahümmagfirlî ve li vâlideyye ve li üstâziyye” hocalarımın da gühanlarını afv eyle. “Vel mü’minîne vel mü’minât”, “el ahyâi minhüm vel emvât” da var. Hayatda olanları da, vefat etmiş olanları da afv et. “Yevme yekûmül hisâb.” Kıyametde hesab var. Hesab gününe kadar günâhlarımızı afv et demektir. Allahü teâlânın lütfu, mağfireti sonsuz. Bütün günâhları Allahü teâlâ afv eder. Kur’ân-ı kerîmde va’d-ı ilahî var. Kul hakları bazı kullarından sebeble afv edilir, Allahü teâlâ Cennetde köşkü gösterir, bunu ister misin buyurur. O da, yâ Rabbi ben nerde, o nerde der, kimbilir kimin der. Allahü teâlâ, bir din kardeşine hakkını halâl edene verilir buyurur. Kul hakkı işte böyle sebeble gider. Akıl ermez. Allahü teâlânın dünyâdaki işlerine bile bizim aklımız ermez. Darwin ne demiş? Gözün yapısını düşündükçe hayretten aklım gidecek gibi oluyor demiş. Dünyâ işlerinde bile böyle olursa, âhıret işlerinde hiç akl ermez.
-237-
İstiğfarı çok söylemek lâzım. İstigfârın çeşidleri var, bir dânesi, en kısası, Allahümmagfirlî ve li vâlideyye ve li üstâziyye, ve lil mü’minîne vel mü’minât yevme yekûmül hisâb. “Allahümmagfirlî” yâ Rabbi, benim gühanlarımı afv et, “ve li vâlideyye” annemin babamın da günâhlarını da afv et. Onlara da duâ edeceğiz. İlk mürşidimiz annemiz, babamızdır. Allah kelimesini ilk olarak annemizden, babamızdan öğrendik. Onun için onlara her zemân duâ etmemiz lâzım. Her gün, her sabah bunu okuyun. “Allahümmagfirlî ve li vâlideyye ve li üstâziyye” hocalarımın da gühanlarını afv eyle. “Vel mü’minîne vel mü’minât”, “el ahyâi minhüm vel emvât” da var. Hayatda olanları da, vefat etmiş olanları da afv et. “Yevme yekûmül hisâb.” Kıyametde hesab var. Hesab gününe kadar günâhlarımızı afv et demektir. Allahü teâlânın lütfu, mağfireti sonsuz. Bütün günâhları Allahü teâlâ afv eder. Kur’ân-ı kerîmde va’d-ı ilahî var. Kul hakları bazı kullarından sebeble afv edilir, Allahü teâlâ Cennetde köşkü gösterir, bunu ister misin buyurur. O da, yâ Rabbi ben nerde, o nerde der, kimbilir kimin der. Allahü teâlâ, bir din kardeşine hakkını halâl edene verilir buyurur. Kul hakkı işte böyle sebeble gider. Akıl ermez. Allahü teâlânın dünyâdaki işlerine bile bizim aklımız ermez. Darwin ne demiş? Gözün yapısını düşündükçe hayretten aklım gidecek gibi oluyor demiş. Dünyâ işlerinde bile böyle olursa, âhıret işlerinde hiç akl ermez.
-devamı var-