-HAYATINDAN KESİTLER-
Hüseyin Hilmi Işık efendi’nin rahmetullahi teala aleyh, sohbetlerinden bazı bölümler:
-524–
-524–
Allahümme inneke afüvvün kerîmün tuhibbül afve fa’fu annî. Her duâda okuyoruz bunu. Nemâzdan sonra da okuyoruz biz bunu. “Allahümme” yâ Rabbi demek. “İnneke” elbette Sensin, Sen. “Ke” Sen. Elbette Sensin. Nesin? “Afüvvün” afv edici. Afv edici, günâhları afv edici. “Kerîmün” ihsan ediyor. Hem günâhları afv etdi, hem de iyilikleri de ihsan ediyor. Niçin? “Tuhibbül afve” Çünkü Sen afv etmeyi seviyorsun, seversin. Allahü teâlâ afv etmeyi sever. “Fa’fu annî” öyleyse beni afv et yâ Rabbi. “Fa’fu” demek öyleyse demek. Öyleyse beni afv et yâ Rabbi. Madem ki Sen afvı çok seversin, afv edicisin. Beni afv et yâ Rabbi diyoruz. Nemâzda duâ ediyoruz. Hep bunlar Allahü teâlânın müjdesidir, müjde! Âsi kullara, günâhkar kullara, nefsine esir olmuş insanlara müjdedir. Nefis Allahın düşmanı.
-devamı var-