Şeyh Sa’dî-i Şîrâzî “rahmetullahi aleyh” hazretleri Gülistan kitabında anlatır:
Adamın biri kerpiçten bir ev yapmış. Sonra, yaptığı evin karşısına geçip, “Ey ev! Yıkılacağın zaman bana önceden haber ver ki ailemi kurtarabileyim” demiş. Ev de söz vermiş. Bir zaman sonra bir duvar, adeta ağzını açar gibi çatlamış, adam hemen çamurla o çatlağı kapatmış. Daha sonra bütün duvarlarda böyle çatlaklar olmuş, ama her seferinde adam bunları hemen çamurla tıkamış. Gel zaman-git zaman ev yıkılmış, Adam eve çıkışmış: “Hani yıkılacağını bana önceden haber verecektin?” Ev adama şöyle cevap vermiş: “Haber vermek için birkaç kere teşebbüs ettim, ama sen her seferinde ağzımı kapattın”
Ey aziz, beden emaneti bir gün elinden gidecek. Ahiret hayatı başlayacak. Bu misaldeki gibi, hastalık, dermansızlık, saçının ağarması, ölümün yakın olduğunu haber veriyor. Bunları görüp de ahirete hazırlanmazsan, aniden ölüm gelir ve ebedi felakete düşersin.