Bir adam hacca gidiyordu. Yanındaki bin altını arkadaşına bıraktı. Hacdan döndüğünde parasını geri istedi. Öbürü inkar edip dedi ki: “Hayır sen bana para bırakmamıştın” Hacı, Kâdî İyad hazretlerine müracaat etti. Kâdî İyad, her ikisini de mahkemeye çağırdı. Adam, parayı aldığını inkar etti. Kadı, davacıya: “Parayı bu adama verdiğine dair şahidin var mı? ” dedi. Hacı efendi: “Bir ağacın altında parayı verdim, başka şahidim de yok” dedi. Kâdî İyad Hacıya dedi ki: “Peki git bana o ağaçtan bir dal getir. Olur ya belki şahitlik eder” Adam; “Kadı Efendi, ağaç nasıl şahitlik eder?” dedi. Kâdî İyad hazretleri; “Bekleyip görelim” buyurdu. Hacı gitti. Kâdî İyad, kendi kendine bir kitap okumaya başladı. Aradan epeyce zaman geçmişti ki, Kâdî İyad hazretleri “Hacının gelmesi niçin gecikti acaba” dedi. Bunun üzerine suçlu başını kaldırıp: “Kadı Efendi, o ağaç uzaktır, gelmesi uzun sürer” dedi. Kâdî İyad hazretleri gülerek dedi ki: “Gördün mü işte ağaç şahitlik etti”