Hakiki Müslüman; ailesini, büyüklerini, yurdunu ve bayrağını sever. İnsanlara karşı yumuşak davranır ve imkân buldukça herkese yardım eder. Annesini, babasını, büyüklerini sayar, küçüklerini sever. Hiç kimseyi incitmez. Temizliğe son derece dikkat eder. Yediği, içtiği, vücudu, eşyaları ve çevresi hep temiz olur.
Hakîkî Müslüman; kul olduğunu bilir ve kulluk vazîfesini eksiksiz yapmaya uğraşır. Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya, yarın ölecekmiş gibi âhırete çalışır. Çoluk çocuğunu ahlâklı ve örnek bir Müslüman olarak yetiştirir; ona Kur’ân-ı kerîm okumasını öğretir ve tahsil yaptırır. Yalnız akrabaları, arkadaşları, komşuları ile değil, bütün insanlarla iyi geçinir ve kendisi ile iyi geçinilir.
Hakîkî Müslüman; dîninin inceliklerini öğrenir, nîmetlere şükreder. Yediği, içtiği hep helâldir. Kimsenin malına, canına ve nâmusuna göz dikmez. Hak yemez, kötülük yapmaz ve kendisine yapılanlara sabreder. Hile, hıyanet nedir bilmez. Haset edici, kıskanç ve kibirli değildir. Bilerek veya bilmeyerek bir günah işlerse, hemen tevbe eder. Büyüklerine, ölmüş olan mü’minlere, arkadaşlarına ve çoluk-çocuğuna dâima duâ eder.
– devamı var –
