“Minel kalbi ilel kalbi sebîlâ”, kalbden kalbe yol vardır. İş, o yolu ele geçirmekdir. O yolu ele geçirdin mi sen de berabersin demekdir. “El mer’ü me’a men ehabbe.” Bu, hadîs-i şerîfdir. İnsan sevdiği ile berâberdir. Gece de berâberdir, gündüz de berâberdir. Neş’eli zemânda da, sıkıntılı zemânda da, dünyâda da, kabrde de, âhiretde de berâberdir. Sevince berâberlik böyle olur.
Herkesin alacağı ecr, çektiği sıkıntı miktarıncadır. İmandan sonra en mühim şey, niyettir. Niyete çok dikkat edelim.
Allahü teâla sevdiği bir kulu için, birçok kişiyi fedâ eder. Ona sataştırır. Ona sataşanlar feda edilmiş olur.