Eshab-ı kirâm’dan Ebüdderdâ (radıyallahü anh) hazretleri bir gün Şam’da mescidde oturuyordu. Bir kişi mescide girdi ve şöyle duâ etti. Yâ Rabbi! Yalnızlıkta bana yardımcı ol, garîbliğimde bana acı. Bana azîz ve sevimli bir dost ihsân et dedi.
Ebüdderdâ hazretleri bu sözlerini duyunca o zâta dönüp şöyle dedi. Resûlullah (aleyhisselâm)’dan işittim buyurdu ki: “İnsanlar içinde kendine zulmedenler var, bunlar gam ve keder içindedirler, insanlar arasında isrâftan sakınanlar var, bunlar iktisatlı ve mutedil hareket ederler. Bunların hesabı kolaydır. Sonra insanlar arasında hayır işlemek için yarışanlar var, bunlar hesapsız Cennete girerler.”
