Sadeddin Hamevî “rahmetullahi aleyh” hazretleri büyük velîlerdendir, buyurdular ki;
Tasavvuf yolunda bulunan talebenin, sohbetin edeplerine uyması ve şartlarını gözetmesi lazımdır. Feyiz yolu ancak bununla açılır. Bunlar gözetilmezse hiçbir şey elde edilemez. Talebe, gönülden, her şeyi çıkarıp, bütün varlığı ile üstadına bağlanmalıdır. Onun yanında, ondan izin almadan zikir yapmamalıdır. Onun yanında iken, ondan başka hiçbir şeye bakmamalıdır. Bütün gücü ile ona bağlanıp oturmalıdır. Onun yanında farz ve sünnet namazlardan başka namaz kılmamalıdır.
Bir sultanın vezîri, sultanın yanında iken, kendi elbisesine bakar. Eli ile kuşağını düzeltir. O anda sultan ona bakıyordu. Kendinden başkası ile olduğunu görünce onu azarlayarak, “Benim vezîrim olasın da, benim karşımda elbisenin kuşağı ile oynayasın. Buna dayanamam” diyerek onu azarlar…