Ahmed bin Ebi’l-Havârî “rahmetullahi aleyh” hazretleri buyurdular ki;
Dünyâya sevgi ve arzuyla bakanın kalbinden, Allahü teâlâ zühd ve yakîn nûrunu söküp atar.
Hak teâlâ bir insanı, gaflet içinde bulunmak ve taş kalbli olmaktan daha beter bir şeyle imtihân etmemiştir.
Kalbinde bir katılaşma gördüğünde, sâlihlerle sohbet et, onlarla bulun, yemeği azalt, nefsinin isteklerini yapma ve onu sıkıntılara alıştır.
Akıllı kişi, Allahü teâlâyı daha çok tanır. Daha çok tanıyan, hedefine daha çabuk ulaşır.
Ümit, korkanların azığıdır.