Nefsi için nefsi ile mücâdele eden, kerâmete kavuşur. Nefsi ile Allah için mücâdele eden, Allahü teâlâ’ya kavuşur.
Allahü teâlâ, dünyâya emir etti ki:Ey dünyâ, bana hizmet edene, sen de hizmetçi ol! Senin peşinden koşana da zahmet, sıkıntı ver!
Şu dört şeyi, her şerefli kimsenin yapması gerekir. Yapmaması ona yakışmaz. Bulunduğu meclise babası gelirse, ayağa kalkmak. Misâfire hizmet etmek. Yüz dâne hizmetçisi olsa, muhtaç olmadığı zamân bineğine yardım istemeden binmek. İlim öğrendiği hocasına hizmet etmek.
Bir kimse, sevdiği bir malının elinde devâmlı kalmasını isterse, ona baktıkça, “Mâşâallah, lâ havle velâ kuvvete illâ billâh” (Yani, Allah’ın dilediği olur, kuvvet Onundur) desin!
Huzur Damlaları – 404
Ca’fer-i Sâdık “kuddise sirruh” hazretleri buyurdu ki;