– dünden devam –
Fâtımîler, Selâhaddîn-i Eyyûbî’nin bu akıl almıyan Tih Çölü’nü ve Nil nehrini geçmesini, ikibin kişi ile otuzbin kişiyi mağlûb etmesini ve İskenderiye’yi zaptetmesini görünce şaşkına döndüler. Haçlılara tekrar tekrar yardım için yalvardılar. Müslüman olduklarını söyleyen Fâtımîler, İslâm düşmanı olan haçlılarla vergi ödemek şartıyla tekrar ittifâk kurdular ve ordularını toplayarak İskenderiye’ye hücum ettiler. Düşman çok kalabalıktı. Bu saldırıda Selâhaddîn-i Eyyûbî’nin askerinin çoğu şehîd oldu. İskenderiyeliler Selâhaddîn-i Eyyûbî’nin adâletine ve kahramanlığına hayran kaldılar. Onlar da şehri savunmaya başladılar. Selâhaddîn-i Eyyûbî, düşmanın öldürülmekle bitmeyeceğini anlayınca, amcası Şirkûh’u, Sultan Nûreddîn’den yardım almak için, bir miktar asker ile münâsip bir vakitte kaleden çıkardı.
– devamı var –