Allahü teâlâdan korkmanın alâmeti yedidir:
1- Dil; yalan söylemez, gıybet etmez, boş konuşmaz, Allahı anar, ilimle meşgul olur.
2- Kalb; kin, haset gibi kötü huylardan temizlenmiştir.
3- Göz; harama bakmaz, kâinattaki her şeye ibretle bakar.
4- Mide; haram lokmadan uzaktır.
5- El; harama uzanmaz.
6- Ayak; günah işlenen yere gitmez.
7- İbâdet; yalnız ihlasla yani, Allah rızası için yapılır. Riyâdan kaçılır.
Allahtan korkan insan, O’nun emir ve yasaklarına riâyet eder. Hiç kimseye kötülük etmez. Kendisine edilen kötülüğe sabreder. Kusurlarına tevbe eder. Çalışırken, alış-veriş ederken kimsenin hakkını yemez, ilim ve ahlâk sâhiplerine saygı gösterir. Arkadaşlarını sever ve kendisini sevdirir. Kimseyi çekiştirmez, kimseye sert davranmaz. Malı ve mevkii herkese iyilik etmek için ister. Kendisini beğenmez. Allahü teâlânın her an, gördüğünü ve bildiğini düşünerek, hiç kötülük etmez. Kısacası Allahü teâlâdan korkan, milletine ve memleketine faydalı olur.