Gavs-ül Âzâm Abdülkâdir-i Geylani hazretleri ellerini açmış; ya Rabbi, ben sana bu kadar sene ibadet ettim, yalvardım, yakardım. Acaba hangi ibadetimi beğendin, diye dua etmiş. Allahü teala da, Fakir kullarımı doyurdun, onlara baktın, bundan ben çok razı oldum, buyurmuş. Bizim dinimiz; yaptığın her ibadetten acaba kabul oldu mu yoksa olmadı mı diye şüphelen ama yedirdiğin yemek, rızık muhakkak kabul olmuştur, buyuruyor. İnsanların midesi aç olur, bir de kalbi aç olur. Yani, açlık iki manaya gelir. Eğer kalbini doyurursan, Cennete gidersin. Kalbin gıdası ise, ilimdir. Büyükler buyuruyorlar ki; Kalbinde sıkıntısı olan, ilimle uğraşsın. İlimle uğraşmak, kalbe ferahlık verir. Efendim, çok sıkılıyorum, patlıyorum, diyorlar, Kitap okuyun.
